skadda

Faroese

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

skadda f

1. thick wet mountain fog

Further reading

• "skadda" at Sprotin.fo

Icelandic

Etymology

From Old Norse skaði.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskatːa/
• Rhymes: -atːa

Verb

skadda (weak verb, third-person singular past indicative skaddaði, supine skaddað)

1. to damage, to harm [with accusative]

   Synonyms: skemma, skaða, laska

Conjugation

skadda — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að skadda
supine (sagnbót)		skaddað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skaddandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skadda	við sköddum	present (nútíð)	ég skaddi	við sköddum
	þú skaddar	þið skaddið		þú skaddir	þið skaddið
	hann, hún, það skaddar	þeir, þær, þau skadda		hann, hún, það skaddi	þeir, þær, þau skaddi
past (þátíð)	ég skaddaði	við sködduðum	past (þátíð)	ég skaddaði	við sködduðum
	þú skaddaðir	þið sködduðuð		þú skaddaðir	þið sködduðuð
	hann, hún, það skaddaði	þeir, þær, þau sködduðu		hann, hún, það skaddaði	þeir, þær, þau sködduðu
imperative (boðháttur)	skadda (þú)	skaddið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skaddaðu	skaddiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skaddast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að skaddast
supine (sagnbót)		skaddast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skaddandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skaddast	við sköddumst	present (nútíð)	ég skaddist	við sköddumst
	þú skaddast	þið skaddist		þú skaddist	þið skaddist
	hann, hún, það skaddast	þeir, þær, þau skaddast		hann, hún, það skaddist	þeir, þær, þau skaddist
past (þátíð)	ég skaddaðist	við sködduðumst	past (þátíð)	ég skaddaðist	við sködduðumst
	þú skaddaðist	þið sködduðust		þú skaddaðist	þið sködduðust
	hann, hún, það skaddaðist	þeir, þær, þau sködduðust		hann, hún, það skaddaðist	þeir, þær, þau sködduðust
imperative (boðháttur)	skaddast (þú)	skaddist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skaddastu	skaddisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skaddaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skaddaður	sködduð	skaddað		skaddaðir	skaddaðar	sködduð
accusative (þolfall)	skaddaðan	skaddaða	skaddað		skaddaða	skaddaðar	sködduð
dative (þágufall)	sködduðum	skaddaðri	sködduðu		sködduðum	sködduðum	sködduðum
genitive (eignarfall)	skaddaðs	skaddaðrar	skaddaðs		skaddaðra	skaddaðra	skaddaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skaddaði	skaddaða	skaddaða		sködduðu	sködduðu	sködduðu
accusative (þolfall)	skaddaða	sködduðu	skaddaða		sködduðu	sködduðu	sködduðu
dative (þágufall)	skaddaða	sködduðu	skaddaða		sködduðu	sködduðu	sködduðu
genitive (eignarfall)	skaddaða	sködduðu	skaddaða		sködduðu	sködduðu	sködduðu

Derived terms

• sköddun (“damage”)