sökka

See also: Sokka, sokka, sokká, søkka, and sok-ka

Icelandic

Etymology

Borrowed from English suck.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsœhka/

Verb

sökka (weak verb, third-person singular past indicative sökkaði, supine sökkað)

1. (slang) to suck, to blow

   Synonym: vera ömurlegur

   Þetta sökkar.

   This sucks.

Conjugation

sökka — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að sökka
supine (sagnbót)		sökkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sökkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sökka	við sökkum	present (nútíð)	ég sökki	við sökkum
	þú sökkar	þið sökkið		þú sökkir	þið sökkið
	hann, hún, það sökkar	þeir, þær, þau sökka		hann, hún, það sökki	þeir, þær, þau sökki
past (þátíð)	ég sökkaði	við sökkuðum	past (þátíð)	ég sökkaði	við sökkuðum
	þú sökkaðir	þið sökkuðuð		þú sökkaðir	þið sökkuðuð
	hann, hún, það sökkaði	þeir, þær, þau sökkuðu		hann, hún, það sökkaði	þeir, þær, þau sökkuðu
imperative (boðháttur)	sökka (þú)	sökkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sökkaðu	sökkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

References

• sökka in Slangurorðabókin ("The Slang Dictionary")