rzuć

Old Polish

rzuć impf (perfective zarzuć)

(of animals, attested in Lesser Poland) to howl; to roar (to make a characteristic sound)
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 103, 22:
  Sczenyøta lwow rzvyøcz, bychø vlapyly (catuli leonum rugientes, ut rapiant) a szukaly od boga karmye sobye
  [Szczenięta... lwów rzując, bychą ułapiły (catuli leonum rugientes, ut rapiant) a szukały od Boga karmie sobie]
(of people, attested in Greater Poland) to howl, to yell; to moan loudly
- 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski‎^[2], Greater Poland, pages 37, 8:
  Rzwyal yesm (rugiebam) ode lkanya szyercza mego
  [Rzwiał jeśm (rugiebam) ode łkania sierca mego]
to pant with anger, to rage
- 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 63:
  Fremuerunt pyrzchaly schą, r[z]waly (quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania? Psal 2, 1)
  [Fremuerunt pirzchali są, r[z]wali (quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania? Psal 2, 1)]

B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rzuć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

rzuć