rzeczywisty

Polish

Etymology

From rzecz +‎ -y- +‎ Proto-Slavic *vistъ under influence of oczywisty.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛ.t͡ʂɘˈvis.tɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -istɘ
• Syllabification: rze‧czy‧wis‧ty

Adjective

rzeczywisty (comparative bardziej rzeczywisty, superlative najbardziej rzeczywisty, derived adverb rzeczywiście)

1. real, actual (existing objectively)
2. real, actual (in accordance with the truth)
3. real, actual (in accordance with one's imagination)

Declension

Declension of rzeczywisty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rzeczywisty		rzeczywista	rzeczywiste	rzeczywiści	rzeczywiste
genitive	rzeczywistego		rzeczywistej	rzeczywistego	rzeczywistych
dative	rzeczywistemu		rzeczywistej	rzeczywistemu	rzeczywistym
accusative	rzeczywistego	rzeczywisty	rzeczywistą	rzeczywiste	rzeczywistych	rzeczywiste
instrumental	rzeczywistym		rzeczywistą	rzeczywistym	rzeczywistymi
locative	rzeczywistym		rzeczywistej	rzeczywistym	rzeczywistych

Derived terms

noun

• rzeczywistość

 

verb

• urzeczywistnić

 

Further reading

• rzeczywisty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzeczywisty in Polish dictionaries at PWN