runąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ruxnǫti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈru.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -unɔɲt͡ɕ
• Syllabification: ru‧nąć

Verb

runąć pf

1. (intransitive) to collapse

   Synonym: zawalić się

2. (intransitive) to swoop

   Synonym: spaść

3. (intransitive) to plummet

Conjugation

Conjugation of runąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		runąć
future tense	1st	runę			runiemy
	2nd	runiesz			runiecie
	3rd	runie			runą
	impersonal	runie się
past tense	1st	runąłem, -(e)m runął	runęłam, -(e)m runęła	runęłom, -(e)m runęło	runęliśmy, -(e)śmy runęli	runęłyśmy, -(e)śmy runęły
	2nd	runąłeś, -(e)ś runął	runęłaś, -(e)ś runęła	runęłoś, -(e)ś runęło	runęliście, -(e)ście runęli	runęłyście, -(e)ście runęły
	3rd	runął	runęła	runęło	runęli	runęły
	impersonal	runięto
conditional	1st	runąłbym, bym runął	runęłabym, bym runęła	runęłobym, bym runęło	runęlibyśmy, byśmy runęli	runęłybyśmy, byśmy runęły
	2nd	runąłbyś, byś runął	runęłabyś, byś runęła	runęłobyś, byś runęło	runęlibyście, byście runęli	runęłybyście, byście runęły
	3rd	runąłby, by runął	runęłaby, by runęła	runęłoby, by runęło	runęliby, by runęli	runęłyby, by runęły
	impersonal	runięto by
imperative	1st	niech runę			ruńmy
	2nd	ruń			ruńcie
	3rd	niech runie			niech runą
anterior adverbial participle		runąwszy
verbal noun		runięcie

Related terms

adjective

• ruchliwy

 

noun

• ruch

 

verbs

• ruchać
• ruszać
• ruszyć

 

Further reading

• runąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• runąć in Polish dictionaries at PWN