ruchać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ruxati.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈru.xat͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈru.xat͡ɕ/
• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈru.xat͡ɕ]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uxat͡ɕ
• Syllabification: ru‧chać

Verb

ruchać impf (perfective wyruchać)

1. (transitive, vulgar) to fuck (to have sexual intercourse)

   Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks

2. (transitive, Near Masovian, Przemyśl) to move

   Synonym: ruszać

   Nie ruchej tego! (Przemyśl) ― Don't move that!

3. (reflexive with się, vulgar) to have sex

Conjugation

Conjugation of ruchać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ruchać
present tense	1st	rucham			ruchamy
	2nd	ruchasz			ruchacie
	3rd	rucha			ruchają
	impersonal	rucha się
past tense	1st	ruchałem, -(e)m ruchał	ruchałam, -(e)m ruchała	ruchałom, -(e)m ruchało	ruchaliśmy, -(e)śmy ruchali	ruchałyśmy, -(e)śmy ruchały
	2nd	ruchałeś, -(e)ś ruchał	ruchałaś, -(e)ś ruchała	ruchałoś, -(e)ś ruchało	ruchaliście, -(e)ście ruchali	ruchałyście, -(e)ście ruchały
	3rd	ruchał	ruchała	ruchało	ruchali	ruchały
	impersonal	ruchano
future tense	1st	będę ruchał, będę ruchać	będę ruchała, będę ruchać	będę ruchało, będę ruchać	będziemy ruchali, będziemy ruchać	będziemy ruchały, będziemy ruchać
	2nd	będziesz ruchał, będziesz ruchać	będziesz ruchała, będziesz ruchać	będziesz ruchało, będziesz ruchać	będziecie ruchali, będziecie ruchać	będziecie ruchały, będziecie ruchać
	3rd	będzie ruchał, będzie ruchać	będzie ruchała, będzie ruchać	będzie ruchało, będzie ruchać	będą ruchali, będą ruchać	będą ruchały, będą ruchać
	impersonal	będzie ruchać się
conditional	1st	ruchałbym, bym ruchał	ruchałabym, bym ruchała	ruchałobym, bym ruchało	ruchalibyśmy, byśmy ruchali	ruchałybyśmy, byśmy ruchały
	2nd	ruchałbyś, byś ruchał	ruchałabyś, byś ruchała	ruchałobyś, byś ruchało	ruchalibyście, byście ruchali	ruchałybyście, byście ruchały
	3rd	ruchałby, by ruchał	ruchałaby, by ruchała	ruchałoby, by ruchało	ruchaliby, by ruchali	ruchałyby, by ruchały
	impersonal	ruchano by
imperative	1st	niech rucham			ruchajmy
	2nd	ruchaj			ruchajcie
	3rd	niech rucha			niech ruchają
active adjectival participle		ruchający	ruchająca	ruchające	ruchający	ruchające
passive adjectival participle		ruchany	ruchana	ruchane	ruchani	ruchane
contemporary adverbial participle		ruchając
verbal noun		ruchanie

Derived terms

(noun):

• ruchacz

(verbs):

• poruchać
• wyruchać
• zaruchać

Further reading

• ruchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ruchać in Polish dictionaries at PWN
• Zygmunt Wasilewski (1889) “ruchać”, in Jagodne: wieś w powiecie łukowskim, gminie Dąbie: zarys etnograficzny (in Polish), Warsaw: M. Arct, page 246
• Aleksander Saloni (1908) “ruchać”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 340