rozszarpać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ szarpać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔsˈʂar.pat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -arpat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧szar‧pać

Verb

[edit]

rozszarpać pf (imperfective rozszarpywać)

  1. (transitive) to tear, to tear apart, to rip, to rip apart (to cause something to fall violently into pieces or to break off many fragments from it by using one's teeth or other part of the body, or a sharp object)
    Niedźwiedź rozszarpał turystów w Karkonoszach.A bear tore tourists apart in the Giant Mountains.
  2. (transitive) to loot (to steal by violent means from some whole or some place in succession so many things that nothing remains)
    Synonym: rozgrabić
  3. (transitive) to overwhelm (to defeat in a decisive manner)
    Synonyms: rozgromić, rozjechać
    Hypernym: pokonać
  4. (transitive) to tear apart, to rip apart (to become the cause of very unpleasant physical sensations or psychological trauma)
  5. (reflexive with się) to get torn, to get torn apart, to get ripped, to get ripped apart (to fall violently into pieces or to break off into many fragments by using one's teeth or other part of the body, or a sharp object)
  6. (transitive) to tear each other, to tear each other apart, to rip each other, to rip each other apart (to cause each other to fall violently into pieces or to break off into many fragments by using teeth or other part of the body, or a sharp object)
  7. (transitive) to overwhelm each other (to defeat each other in a decisive manner)

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozszarpać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozszarpać
future tense 1st rozszarpię rozszarpiemy
2nd rozszarpiesz rozszarpiecie
3rd rozszarpie rozszarpią
impersonal rozszarpie się
past tense 1st rozszarpałem,
-(e)m rozszarpał
rozszarpałam,
-(e)m rozszarpała
rozszarpałom,
-(e)m rozszarpało
rozszarpaliśmy,
-(e)śmy rozszarpali
rozszarpałyśmy,
-(e)śmy rozszarpały
2nd rozszarpałeś,
-(e)ś rozszarpał
rozszarpałaś,
-(e)ś rozszarpała
rozszarpałoś,
-(e)ś rozszarpało
rozszarpaliście,
-(e)ście rozszarpali
rozszarpałyście,
-(e)ście rozszarpały
3rd rozszarpał rozszarpała rozszarpało rozszarpali rozszarpały
impersonal rozszarpano
conditional 1st rozszarpałbym,
bym rozszarpał
rozszarpałabym,
bym rozszarpała
rozszarpałobym,
bym rozszarpało
rozszarpalibyśmy,
byśmy rozszarpali
rozszarpałybyśmy,
byśmy rozszarpały
2nd rozszarpałbyś,
byś rozszarpał
rozszarpałabyś,
byś rozszarpała
rozszarpałobyś,
byś rozszarpało
rozszarpalibyście,
byście rozszarpali
rozszarpałybyście,
byście rozszarpały
3rd rozszarpałby,
by rozszarpał
rozszarpałaby,
by rozszarpała
rozszarpałoby,
by rozszarpało
rozszarpaliby,
by rozszarpali
rozszarpałyby,
by rozszarpały
impersonal rozszarpano by
imperative 1st niech rozszarpię rozszarpmy
2nd rozszarp rozszarpcie
3rd niech rozszarpie niech rozszarpią
passive adjectival participle rozszarpany rozszarpana rozszarpane rozszarpani rozszarpane
anterior adverbial participle rozszarpawszy
verbal noun rozszarpanie

Further reading

[edit]
  • rozszarpać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozszarpać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozszarpać in Polish dictionaries at PWN