rozgromić

Polish

Etymology

From roz- +‎ gromić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈɡrɔ.mit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmit͡ɕ
• Syllabification: roz‧gro‧mić

Verb

rozgromić pf (imperfective rozgramiać)

1. (transitive) to rout, to thrash, to drub, to demolish

   Synonyms: see Thesaurus:bić

Conjugation

Conjugation of rozgromić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozgromić
future tense	1st	rozgromię			rozgromimy
	2nd	rozgromisz			rozgromicie
	3rd	rozgromi			rozgromią
	impersonal	rozgromi się
past tense	1st	rozgromiłem, -(e)m rozgromił	rozgromiłam, -(e)m rozgromiła	rozgromiłom, -(e)m rozgromiło	rozgromiliśmy, -(e)śmy rozgromili	rozgromiłyśmy, -(e)śmy rozgromiły
	2nd	rozgromiłeś, -(e)ś rozgromił	rozgromiłaś, -(e)ś rozgromiła	rozgromiłoś, -(e)ś rozgromiło	rozgromiliście, -(e)ście rozgromili	rozgromiłyście, -(e)ście rozgromiły
	3rd	rozgromił	rozgromiła	rozgromiło	rozgromili	rozgromiły
	impersonal	rozgromiono
conditional	1st	rozgromiłbym, bym rozgromił	rozgromiłabym, bym rozgromiła	rozgromiłobym, bym rozgromiło	rozgromilibyśmy, byśmy rozgromili	rozgromiłybyśmy, byśmy rozgromiły
	2nd	rozgromiłbyś, byś rozgromił	rozgromiłabyś, byś rozgromiła	rozgromiłobyś, byś rozgromiło	rozgromilibyście, byście rozgromili	rozgromiłybyście, byście rozgromiły
	3rd	rozgromiłby, by rozgromił	rozgromiłaby, by rozgromiła	rozgromiłoby, by rozgromiło	rozgromiliby, by rozgromili	rozgromiłyby, by rozgromiły
	impersonal	rozgromiono by
imperative	1st	niech rozgromię			rozgrommy
	2nd	rozgrom			rozgromcie
	3rd	niech rozgromi			niech rozgromią
passive adjectival participle		rozgromiony	rozgromiona	rozgromione	rozgromieni	rozgromione
anterior adverbial participle		rozgromiwszy
verbal noun		rozgromienie

Further reading

• rozgromić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozgromić in Polish dictionaries at PWN