From Wiktionary, the free dictionary
From roze- + gnać.
rozegnać pf (imperfective rozganiać)
- (transitive) to scatter, to disperse, to break up
- Synonyms: rozgonić, rozpędzić
Conjugation of rozegnać pf
|
rozegnać
|
rozegnam
|
rozegnamy
|
rozegnasz
|
rozegnacie
|
rozegna
|
rozegnają
|
rozegna się
|
rozegnałem, -(e)m rozegnał
|
rozegnałam, -(e)m rozegnała
|
rozegnałom, -(e)m rozegnało
|
rozegnaliśmy, -(e)śmy rozegnali
|
rozegnałyśmy, -(e)śmy rozegnały
|
rozegnałeś, -(e)ś rozegnał
|
rozegnałaś, -(e)ś rozegnała
|
rozegnałoś, -(e)ś rozegnało
|
rozegnaliście, -(e)ście rozegnali
|
rozegnałyście, -(e)ście rozegnały
|
rozegnał
|
rozegnała
|
rozegnało
|
rozegnali
|
rozegnały
|
rozegnano
|
rozegnałbym, bym rozegnał
|
rozegnałabym, bym rozegnała
|
rozegnałobym, bym rozegnało
|
rozegnalibyśmy, byśmy rozegnali
|
rozegnałybyśmy, byśmy rozegnały
|
rozegnałbyś, byś rozegnał
|
rozegnałabyś, byś rozegnała
|
rozegnałobyś, byś rozegnało
|
rozegnalibyście, byście rozegnali
|
rozegnałybyście, byście rozegnały
|
rozegnałby, by rozegnał
|
rozegnałaby, by rozegnała
|
rozegnałoby, by rozegnało
|
rozegnaliby, by rozegnali
|
rozegnałyby, by rozegnały
|
rozegnano by
|
niech rozegnam
|
rozegnajmy
|
rozegnaj
|
rozegnajcie
|
niech rozegna
|
niech rozegnają
|
rozegnany
|
rozegnana
|
rozegnane
|
rozegnani
|
rozegnane
|
rozegnawszy
|
rozegnanie
|
- rozegnać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozegnać in Polish dictionaries at PWN