rozpędzić

Polish

Etymology

From roz- +‎ pędzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpɛɲ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: roz‧pę‧dzić

Verb

rozpędzić pf (imperfective rozpędzać)

1. (transitive) to disperse, to scatter, to break up
2. (reflexive with się) to speed up, to accelerate

Conjugation

Conjugation of rozpędzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozpędzić
future tense	1st	rozpędzę			rozpędzimy
	2nd	rozpędzisz			rozpędzicie
	3rd	rozpędzi			rozpędzą
	impersonal	rozpędzi się
past tense	1st	rozpędziłem, -(e)m rozpędził	rozpędziłam, -(e)m rozpędziła	rozpędziłom, -(e)m rozpędziło	rozpędziliśmy, -(e)śmy rozpędzili	rozpędziłyśmy, -(e)śmy rozpędziły
	2nd	rozpędziłeś, -(e)ś rozpędził	rozpędziłaś, -(e)ś rozpędziła	rozpędziłoś, -(e)ś rozpędziło	rozpędziliście, -(e)ście rozpędzili	rozpędziłyście, -(e)ście rozpędziły
	3rd	rozpędził	rozpędziła	rozpędziło	rozpędzili	rozpędziły
	impersonal	rozpędzono
conditional	1st	rozpędziłbym, bym rozpędził	rozpędziłabym, bym rozpędziła	rozpędziłobym, bym rozpędziło	rozpędzilibyśmy, byśmy rozpędzili	rozpędziłybyśmy, byśmy rozpędziły
	2nd	rozpędziłbyś, byś rozpędził	rozpędziłabyś, byś rozpędziła	rozpędziłobyś, byś rozpędziło	rozpędzilibyście, byście rozpędzili	rozpędziłybyście, byście rozpędziły
	3rd	rozpędziłby, by rozpędził	rozpędziłaby, by rozpędziła	rozpędziłoby, by rozpędziło	rozpędziliby, by rozpędzili	rozpędziłyby, by rozpędziły
	impersonal	rozpędzono by
imperative	1st	niech rozpędzę			rozpędźmy
	2nd	rozpędź			rozpędźcie
	3rd	niech rozpędzi			niech rozpędzą
passive adjectival participle		rozpędzony	rozpędzona	rozpędzone	rozpędzeni	rozpędzone
anterior adverbial participle		rozpędziwszy
verbal noun		rozpędzenie

Further reading

• rozpędzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpędzić in Polish dictionaries at PWN