From Wiktionary, the free dictionary
From roz- + gonić.
- IPA(key): /rɔzˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
- Syllabification: roz‧go‧nić
rozgonić pf (imperfective rozganiać)
- (transitive) to scatter, to disperse, to break up
- Synonyms: rozegnać, rozpędzić
Conjugation of rozgonić pf
|
rozgonić
|
rozgonię
|
rozgonimy
|
rozgonisz
|
rozgonicie
|
rozgoni
|
rozgonią
|
rozgoni się
|
rozgoniłem, -(e)m rozgonił
|
rozgoniłam, -(e)m rozgoniła
|
rozgoniłom, -(e)m rozgoniło
|
rozgoniliśmy, -(e)śmy rozgonili
|
rozgoniłyśmy, -(e)śmy rozgoniły
|
rozgoniłeś, -(e)ś rozgonił
|
rozgoniłaś, -(e)ś rozgoniła
|
rozgoniłoś, -(e)ś rozgoniło
|
rozgoniliście, -(e)ście rozgonili
|
rozgoniłyście, -(e)ście rozgoniły
|
rozgonił
|
rozgoniła
|
rozgoniło
|
rozgonili
|
rozgoniły
|
rozgoniono
|
rozgoniłbym, bym rozgonił
|
rozgoniłabym, bym rozgoniła
|
rozgoniłobym, bym rozgoniło
|
rozgonilibyśmy, byśmy rozgonili
|
rozgoniłybyśmy, byśmy rozgoniły
|
rozgoniłbyś, byś rozgonił
|
rozgoniłabyś, byś rozgoniła
|
rozgoniłobyś, byś rozgoniło
|
rozgonilibyście, byście rozgonili
|
rozgoniłybyście, byście rozgoniły
|
rozgoniłby, by rozgonił
|
rozgoniłaby, by rozgoniła
|
rozgoniłoby, by rozgoniło
|
rozgoniliby, by rozgonili
|
rozgoniłyby, by rozgoniły
|
rozgoniono by
|
niech rozgonię
|
rozgońmy
|
rozgoń
|
rozgońcie
|
niech rozgoni
|
niech rozgonią
|
rozgoniony
|
rozgoniona
|
rozgonione
|
rozgonieni
|
rozgonione
|
rozgoniwszy
|
rozgonienie
|
- rozgonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgonić in Polish dictionaries at PWN