rétta
See also: retta
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]rétta (weak verb, third-person singular past indicative rétti, supine rétt)
- to straighten
- to hand, pass
Conjugation
[edit]rétta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rétta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rétt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
réttandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég rétti | við réttum | present (nútíð) |
ég rétti | við réttum |
| þú réttir | þið réttið | þú réttir | þið réttið | ||
| hann, hún, það réttir | þeir, þær, þau rétta | hann, hún, það rétti | þeir, þær, þau rétti | ||
| past (þátíð) |
ég rétti | við réttum | past (þátíð) |
ég rétti | við réttum |
| þú réttir | þið réttuð | þú réttir | þið réttuð | ||
| hann, hún, það rétti | þeir, þær, þau réttu | hann, hún, það rétti | þeir, þær, þau réttu | ||
| imperative (boðháttur) |
rétt (þú) | réttið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| réttu | réttiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að réttast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rést | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
réttandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég réttist | við réttumst | present (nútíð) |
ég réttist | við réttumst |
| þú réttist | þið réttist | þú réttist | þið réttist | ||
| hann, hún, það réttist | þeir, þær, þau réttast | hann, hún, það réttist | þeir, þær, þau réttist | ||
| past (þátíð) |
ég réttist | við réttumst | past (þátíð) |
ég réttist | við réttumst |
| þú réttist | þið réttust | þú réttist | þið réttust | ||
| hann, hún, það réttist | þeir, þær, þau réttust | hann, hún, það réttist | þeir, þær, þau réttust | ||
| imperative (boðháttur) |
rést (þú) | réttist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| réstu | réttisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
réttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
réttur | rétt | rétt | réttir | réttar | rétt | |
| accusative (þolfall) |
réttan | rétta | rétt | rétta | réttar | rétt | |
| dative (þágufall) |
réttum | réttri | réttu | réttum | réttum | réttum | |
| genitive (eignarfall) |
rétts | réttrar | rétts | réttra | réttra | réttra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
rétti | rétta | rétta | réttu | réttu | réttu | |
| accusative (þolfall) |
rétta | réttu | rétta | réttu | réttu | réttu | |
| dative (þágufall) |
rétta | réttu | rétta | réttu | réttu | réttu | |
| genitive (eignarfall) |
rétta | réttu | rétta | réttu | réttu | réttu | |
Verb
[edit]rétta (weak verb, third-person singular past indicative réttaði, supine réttaði)
- to hold a court of law
- to hold a sorting of sheep or horses (where each farmer's animals are sorted from a mixed group)
Conjugation
[edit]rétta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að rétta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
réttað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
réttandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég rétta | við réttum | present (nútíð) |
ég rétti | við réttum |
| þú réttar | þið réttið | þú réttir | þið réttið | ||
| hann, hún, það réttar | þeir, þær, þau rétta | hann, hún, það rétti | þeir, þær, þau rétti | ||
| past (þátíð) |
ég réttaði | við réttuðum | past (þátíð) |
ég réttaði | við réttuðum |
| þú réttaðir | þið réttuðuð | þú réttaðir | þið réttuðuð | ||
| hann, hún, það réttaði | þeir, þær, þau réttuðu | hann, hún, það réttaði | þeir, þær, þau réttuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
rétta (þú) | réttið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| réttaðu | réttiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
réttaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
réttaður | réttuð | réttað | réttaðir | réttaðar | réttuð | |
| accusative (þolfall) |
réttaðan | réttaða | réttað | réttaða | réttaðar | réttuð | |
| dative (þágufall) |
réttuðum | réttaðri | réttuðu | réttuðum | réttuðum | réttuðum | |
| genitive (eignarfall) |
réttaðs | réttaðrar | réttaðs | réttaðra | réttaðra | réttaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
réttaði | réttaða | réttaða | réttuðu | réttuðu | réttuðu | |
| accusative (þolfall) |
réttaða | réttuðu | réttaða | réttuðu | réttuðu | réttuðu | |
| dative (þágufall) |
réttaða | réttuðu | réttaða | réttuðu | réttuðu | réttuðu | |
| genitive (eignarfall) |
réttaða | réttuðu | réttaða | réttuðu | réttuðu | réttuðu | |
Further reading
[edit]- “rétta” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)
Old Norse
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Germanic *rihtijaną (“to make right”).
Verb
[edit]rétta (singular past indicative rétti, plural past indicative -ttu, past participle -ttr)
- to make straight, straighten
- to stretch out, stretch
- to raise, right a capsized boat
- to rise
- hann rétti eigi ór rekkju
- he didn't get out of bed
- to put right, adjust, align
Conjugation
[edit]Conjugation of rétta — active (weak class 1)
| infinitive | rétta | |
|---|---|---|
| present participle | réttandi | |
| past participle | réttr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | rétti | rétta |
| 2nd-person singular | réttir | réttir |
| 3rd-person singular | réttir | rétti |
| 1st-person plural | réttum | réttum |
| 2nd-person plural | réttið | réttuð |
| 3rd-person plural | rétta | réttu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | rétta | rétta |
| 2nd-person singular | réttir | réttir |
| 3rd-person singular | rétti | rétti |
| 1st-person plural | réttim | réttim |
| 2nd-person plural | réttið | réttið |
| 3rd-person plural | rétti | rétti |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | rétt, rétti | |
| 1st-person plural | réttum | |
| 2nd-person plural | réttið | |
Conjugation of rétta — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | réttask | |
|---|---|---|
| present participle | réttandisk | |
| past participle | rézk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | réttumk | réttumk |
| 2nd-person singular | réttisk | réttisk |
| 3rd-person singular | réttisk | réttisk |
| 1st-person plural | réttumsk | réttumsk |
| 2nd-person plural | réttizk | réttuzk |
| 3rd-person plural | réttask | réttusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | réttumk | réttumk |
| 2nd-person singular | réttisk | réttisk |
| 3rd-person singular | réttisk | réttisk |
| 1st-person plural | réttimsk | réttimsk |
| 2nd-person plural | réttizk | réttizk |
| 3rd-person plural | réttisk | réttisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | rézk, réttisk | |
| 1st-person plural | réttumsk | |
| 2nd-person plural | réttizk | |
Related terms
[edit]- réttr (“right”)
Descendants
[edit]Further reading
[edit]- Zoëga, Geir T. (1910) “rétta”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive
Categories:
- Icelandic terms inherited from Old Norse
- Icelandic terms derived from Old Norse
- Icelandic 2-syllable words
- Icelandic terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Icelandic/ɛhta
- Rhymes:Icelandic/ɛhta/2 syllables
- Icelandic lemmas
- Icelandic verbs
- Icelandic weak verbs
- Old Norse terms derived from Proto-Indo-European
- Old Norse terms derived from the Proto-Indo-European root *h₃reǵ-
- Old Norse terms inherited from Proto-Germanic
- Old Norse terms derived from Proto-Germanic
- Old Norse lemmas
- Old Norse verbs
- Old Norse terms with usage examples
- Old Norse class 1 weak long-stem verbs