Jump to content

przypowiestny

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From przypowieść +‎ -ny. First attested in 1469.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pr̝ipɔvjɛstnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /pr̝ipɔvjɛstnɨ/

Noun

[edit]

przypowiestny m animacy unattested

  1. (nominalized, law) summons to court for compensation or consideration of a claimant's claims
    Synonyms: przypowiedanie, przypowieść
    • 1868 [1469], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego[1], volume XV, page 100:
      Ministerialis... recognovit, quia... Stanislaum... ad diem hodiernam citacione concitacionis al. przypowyesthnym citavit
      [Ministerialis... recognovit, quia... Stanislaum... ad diem hodiernam citacione concitacionis al. przypowiestnym citavit]
  2. (nominalized, law) judicial date set for remedying a conviction
    Synonym: przypowieść
    • 1868 [1475], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego[2], volume XII, page 414:
      Iohannes... actor atemptabat terminum concittatorium al. *przypowyesnyego *roki iuxta duas cittaciones
      [Iohannes... actor atemptabat terminum concittatorium al. przypowiesnego roku iuxta duas cittaciones]

Derived terms

[edit]
adverb
[edit]
nouns
verbs

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przypowiestny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN