przyczynić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *pričiniti. By surface analysis, przy- +‎ czynić.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /pʂɘˈt͡ʂɘ.ɲit͡ɕ/
  • Audio 1; przyczynić:(file)
  • Audio 2; przyczynić się:(file)
  • Rhymes: -ɘɲit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧czy‧nić

Verb

[edit]

przyczynić pf (imperfective przyczyniać)

  1. (transitive, literary) to bring about, to cause
    Synonyms: przydać, sprawić
  2. (transitive, obsolete) to increase, to multiply
    Synonyms: pomnożyć, powiększyć
  3. (reflexive with się) to be the cause of, to contribute to
    Synonym: spowodować
  4. (transitive, Near Masovian, cooking) to knead dough
    Synonym: ugnieść

Conjugation

[edit]
Conjugation of przyczynić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyczynić
future tense 1st przyczynię przyczynimy
2nd przyczynisz przyczynicie
3rd przyczyni przyczynią
impersonal przyczyni się
past tense 1st przyczyniłem,
-(e)m przyczynił
przyczyniłam,
-(e)m przyczyniła
przyczyniłom,
-(e)m przyczyniło
przyczyniliśmy,
-(e)śmy przyczynili
przyczyniłyśmy,
-(e)śmy przyczyniły
2nd przyczyniłeś,
-(e)ś przyczynił
przyczyniłaś,
-(e)ś przyczyniła
przyczyniłoś,
-(e)ś przyczyniło
przyczyniliście,
-(e)ście przyczynili
przyczyniłyście,
-(e)ście przyczyniły
3rd przyczynił przyczyniła przyczyniło przyczynili przyczyniły
impersonal przyczyniono
conditional 1st przyczyniłbym,
bym przyczynił
przyczyniłabym,
bym przyczyniła
przyczyniłobym,
bym przyczyniło
przyczynilibyśmy,
byśmy przyczynili
przyczyniłybyśmy,
byśmy przyczyniły
2nd przyczyniłbyś,
byś przyczynił
przyczyniłabyś,
byś przyczyniła
przyczyniłobyś,
byś przyczyniło
przyczynilibyście,
byście przyczynili
przyczyniłybyście,
byście przyczyniły
3rd przyczyniłby,
by przyczynił
przyczyniłaby,
by przyczyniła
przyczyniłoby,
by przyczyniło
przyczyniliby,
by przyczynili
przyczyniłyby,
by przyczyniły
impersonal przyczyniono by
imperative 1st niech przyczynię przyczyńmy
2nd przyczyń przyczyńcie
3rd niech przyczyni niech przyczynią
passive adjectival participle przyczyniony przyczyniona przyczynione przyczynieni przyczynione
anterior adverbial participle przyczyniwszy
verbal noun przyczynienie
[edit]
adjective
nouns

Further reading

[edit]
  • przyczynić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyczynić in Polish dictionaries at PWN
  • Władysław Matlakowski (1891) “przyczynić”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 368