przekładacz
Appearance
Polish
[edit]Etymology
[edit]From przekładać + -acz. First attested in 1564.[1]
Pronunciation
[edit]- (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /pr̝ɛˈkɫa.dat͡ʂ/, (17th–18th c.) /pʂɛˈkɫa.dat͡ʂ/
Noun
[edit]przekładacz m pers
- (archaic, translation studies) translator
- Synonym: tłumacz
Declension
[edit]Declension of przekładacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przekładacz | przekładacze |
genitive | przekładacza | przekładaczy |
dative | przekładaczowi | przekładaczom |
accusative | przekładacza | przekładaczy |
instrumental | przekładaczem | przekładaczami |
locative | przekładaczu | przekładaczach |
vocative | przekładaczu | przekładacze |
Related terms
[edit]adjectives
adverbs
nouns
verbs
- kładać impf
- kłaść impf
- przekładać impf
- przekłaść pf
References
[edit]- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przekładacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
[edit]- przekładacz in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przekładacz”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przekładacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przekładacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 108
- przekładacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- Bańkowski, Andrzej (2000) “przekładacz”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
Categories:
- Polish terms suffixed with -acz
- Polish 3-syllable words
- Polish terms with IPA pronunciation
- Polish terms with audio pronunciation
- Rhymes:Polish/adat͡ʂ
- Rhymes:Polish/adat͡ʂ/3 syllables
- Polish lemmas
- Polish nouns
- Polish masculine nouns
- Polish personal nouns
- Polish terms with archaic senses
- pl:Translation studies
- pl:People
- pl:Occupations