Jump to content

poruczać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From poruczyć +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

poruczać impf (perfective poruczyć)

  1. (transitive, literary) to commit, to commission, to entrust, to charge [with accusative ‘something’] [with dative ‘to someone’]
    Synonyms: polecać, powierzać, zlecać

Conjugation

[edit]
Conjugation of poruczać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poruczać
present tense 1st poruczam poruczamy
2nd poruczasz poruczacie
3rd porucza poruczają
impersonal porucza się
past tense 1st poruczałem,
-(e)m poruczał
poruczałam,
-(e)m poruczała
poruczałom,
-(e)m poruczało
poruczaliśmy,
-(e)śmy poruczali
poruczałyśmy,
-(e)śmy poruczały
2nd poruczałeś,
-(e)ś poruczał
poruczałaś,
-(e)ś poruczała
poruczałoś,
-(e)ś poruczało
poruczaliście,
-(e)ście poruczali
poruczałyście,
-(e)ście poruczały
3rd poruczał poruczała poruczało poruczali poruczały
impersonal poruczano
future tense 1st będę poruczał,
będę poruczać
będę poruczała,
będę poruczać
będę poruczało,
będę poruczać
będziemy poruczali,
będziemy poruczać
będziemy poruczały,
będziemy poruczać
2nd będziesz poruczał,
będziesz poruczać
będziesz poruczała,
będziesz poruczać
będziesz poruczało,
będziesz poruczać
będziecie poruczali,
będziecie poruczać
będziecie poruczały,
będziecie poruczać
3rd będzie poruczał,
będzie poruczać
będzie poruczała,
będzie poruczać
będzie poruczało,
będzie poruczać
będą poruczali,
będą poruczać
będą poruczały,
będą poruczać
impersonal będzie poruczać się
conditional 1st poruczałbym,
bym poruczał
poruczałabym,
bym poruczała
poruczałobym,
bym poruczało
poruczalibyśmy,
byśmy poruczali
poruczałybyśmy,
byśmy poruczały
2nd poruczałbyś,
byś poruczał
poruczałabyś,
byś poruczała
poruczałobyś,
byś poruczało
poruczalibyście,
byście poruczali
poruczałybyście,
byście poruczały
3rd poruczałby,
by poruczał
poruczałaby,
by poruczała
poruczałoby,
by poruczało
poruczaliby,
by poruczali
poruczałyby,
by poruczały
impersonal poruczano by
imperative 1st niech poruczam poruczajmy
2nd poruczaj poruczajcie
3rd niech porucza niech poruczają
active adjectival participle poruczający poruczająca poruczające poruczający poruczające
passive adjectival participle poruczany poruczana poruczane poruczani poruczane
contemporary adverbial participle poruczając
verbal noun poruczanie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • poruczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poruczać in Polish dictionaries at PWN