pokoik

Polish

Etymology

From pokój +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈkɔ.ik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔik
• Syllabification: po‧ko‧ik

Noun

pokoik m inan (diminutive pokoiczek)

1. diminutive of pokój
2. cubbyhole

Declension

Declension of pokoik

	singular	plural
nominative	pokoik	pokoiki
genitive	pokoika	pokoików
dative	pokoikowi	pokoikom
accusative	pokoik	pokoiki
instrumental	pokoikiem	pokoikami
locative	pokoiku	pokoikach
vocative	pokoiku	pokoiki

Related terms

(adjectives):

• antypokojowy
• pokojowy
• spokojniutki
• spokojny

(adverbs):

• pokojowo
• spoko
• spokojnie
• spokojniutko

(nouns):

• pokoiczek
• pokojowa
• pokojowiec
• pokojowość
• pokojówka
• pokój
• przedpokój
• spokój
• uspokajacz

(verbs):

• uspokajać
• uspokoić
• zaspokajać
• zaspokoić

Further reading

• pokoik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokoik in Polish dictionaries at PWN