pokoiczek
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From pokoik + -ek. First attested in 1561.[1]
Pronunciation
[edit]- Rhymes: -it͡ʂɛk
- Syllabification: po‧ko‧i‧czek
Noun
[edit]pokoiczek m inan
- diminutive of pokoik
Declension
[edit]Declension of pokoiczek
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pokoiczek | pokoiczki |
| genitive | pokoiczka | pokoiczków |
| dative | pokoiczkowi | pokoiczkom |
| accusative | pokoiczek | pokoiczki |
| instrumental | pokoiczkiem | pokoiczkami |
| locative | pokoiczku | pokoiczkach |
| vocative | pokoiczku | pokoiczki |
References
[edit]Further reading
[edit]- pokoiczek in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pokoiczek”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “pokoiczek”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokoiczek”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 500
- pokoiczek in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego