pokojowy

Polish

Etymology

From pokój +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.kɔˈjɔ.vɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɘ
• Syllabification: po‧ko‧jo‧wy

Adjective

pokojowy (comparative bardziej pokojowy, superlative najbardziej pokojowy, derived adverb pokojowo)

1. (relational, not comparable) room, indoor (separate part of a building)

   kominek pokojowy ― indoor fireplace/fireplace in a room

2. (relational) peaceful; peace

Declension

Declension of pokojowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	pokojowy		pokojowa	pokojowe	pokojowi	pokojowe
genitive	pokojowego		pokojowej	pokojowego	pokojowych
dative	pokojowemu		pokojowej	pokojowemu	pokojowym
accusative	pokojowego	pokojowy	pokojową	pokojowe	pokojowych	pokojowe
instrumental	pokojowym		pokojową	pokojowym	pokojowymi
locative	pokojowym		pokojowej	pokojowym	pokojowych

Derived terms

nouns

• pokojowe wyzwolenie
• pokojowość

 

Noun

pokojowy m pers

1. (nominalized) valet (person who attends rooms at a hotel)

Declension

Declension of pokojowy

	singular	plural
nominative	pokojowy	pokojowi
genitive	pokojowego	pokojowych
dative	pokojowemu	pokojowym
accusative	pokojowego	pokojowych
instrumental	pokojowym	pokojowymi
locative	pokojowym	pokojowych
vocative	pokojowy	pokojowi

Further reading

• pokojowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokojowy in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pokojowy”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• “POKOJOWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 2018 June 7
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pokojowy”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pokojowy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokojowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 501