plenić

Old Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech pleniti. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /plʲɛɲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /plʲɛɲit͡ɕ/

Verb

plenić impf

1. (attested in Greater Poland) to loot, to pillage, to capture, to take prisoner

   Synonyms: imać, łupić, zadzierżawać, zbijać

   • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski‎^[1], Greater Poland, page 43:

     Odwroczyl yes nas opak po naszych nyeprzyaczyelyech, a czo nyenasrzely nas, plenyly sobye

     [Odwrocił jeś nas opak po naszych nieprzyjacielech, a co nienaźrzeli nas, plenili sobie]

Related terms

(nouns):

• plon

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “plenić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

From pleń +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈplɛ.ɲit͡ɕ/
• Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
• Syllabification: ple‧nić

Verb

plenić impf

1. (reflexive with się, of vermin) to multiply, to proliferate

   Synonyms: mnożyć się, rozpleniać się

2. (reflexive with się, of plants, shrubs, etc.) to grow rapidly

   Synonym: krzewić się

3. (reflexive with się, of crime) to expand, to spread

   Synonyms: szerzyć się, rozprzestrzeniać się

Conjugation

Conjugation of plenić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		plenić
present tense	1st	plenię			plenimy
	2nd	plenisz			plenicie
	3rd	pleni			plenią
	impersonal	pleni się
past tense	1st	pleniłem, -(e)m plenił	pleniłam, -(e)m pleniła	pleniłom, -(e)m pleniło	pleniliśmy, -(e)śmy plenili	pleniłyśmy, -(e)śmy pleniły
	2nd	pleniłeś, -(e)ś plenił	pleniłaś, -(e)ś pleniła	pleniłoś, -(e)ś pleniło	pleniliście, -(e)ście plenili	pleniłyście, -(e)ście pleniły
	3rd	plenił	pleniła	pleniło	plenili	pleniły
	impersonal	pleniono
future tense	1st	będę plenił, będę plenić	będę pleniła, będę plenić	będę pleniło, będę plenić	będziemy plenili, będziemy plenić	będziemy pleniły, będziemy plenić
	2nd	będziesz plenił, będziesz plenić	będziesz pleniła, będziesz plenić	będziesz pleniło, będziesz plenić	będziecie plenili, będziecie plenić	będziecie pleniły, będziecie plenić
	3rd	będzie plenił, będzie plenić	będzie pleniła, będzie plenić	będzie pleniło, będzie plenić	będą plenili, będą plenić	będą pleniły, będą plenić
	impersonal	będzie plenić się
conditional	1st	pleniłbym, bym plenił	pleniłabym, bym pleniła	pleniłobym, bym pleniło	plenilibyśmy, byśmy plenili	pleniłybyśmy, byśmy pleniły
	2nd	pleniłbyś, byś plenił	pleniłabyś, byś pleniła	pleniłobyś, byś pleniło	plenilibyście, byście plenili	pleniłybyście, byście pleniły
	3rd	pleniłby, by plenił	pleniłaby, by pleniła	pleniłoby, by pleniło	pleniliby, by plenili	pleniłyby, by pleniły
	impersonal	pleniono by
imperative	1st	niech plenię			pleńmy
	2nd	pleń			pleńcie
	3rd	niech pleni			niech plenią
active adjectival participle		pleniący	pleniąca	pleniące	pleniący	pleniące
passive adjectival participle		pleniony	pleniona	plenione	plenieni	plenione
contemporary adverbial participle		pleniąc
verbal noun		plenienie

Derived terms

(verbs):

• rozplenić pf, rozpleniać impf
• wyplenić pf, wypleniać impf

Further reading

• plenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• plenić in Polish dictionaries at PWN