wyplenić

Polish

From wy- +‎ plenić.

wyplenić pf (imperfective wypleniać)

(transitive) to extirpate, to uproot (to pull up by the roots)
(transitive) to extirpate (to destroy completely)
(reflexive with się, Western Greater Poland) Synonym of wyłonić się
Tu się wszystko wypleni. ― Everything will appear here.

Conjugation of wyplenić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyplenić
future tense	1^st	wyplenię			wyplenimy
	2^nd	wyplenisz			wyplenicie
	3^rd	wypleni			wyplenią
	impersonal	wypleni się
past tense	1^st	wypleniłem, -(e)m wyplenił	wypleniłam, -(e)m wypleniła	wypleniłom, -(e)m wypleniło	wypleniliśmy, -(e)śmy wyplenili	wypleniłyśmy, -(e)śmy wypleniły
	2^nd	wypleniłeś, -(e)ś wyplenił	wypleniłaś, -(e)ś wypleniła	wypleniłoś, -(e)ś wypleniło	wypleniliście, -(e)ście wyplenili	wypleniłyście, -(e)ście wypleniły
	3^rd	wyplenił	wypleniła	wypleniło	wyplenili	wypleniły
	impersonal	wypleniono
conditional	1^st	wypleniłbym, bym wyplenił	wypleniłabym, bym wypleniła	wypleniłobym, bym wypleniło	wyplenilibyśmy, byśmy wyplenili	wypleniłybyśmy, byśmy wypleniły
	2^nd	wypleniłbyś, byś wyplenił	wypleniłabyś, byś wypleniła	wypleniłobyś, byś wypleniło	wyplenilibyście, byście wyplenili	wypleniłybyście, byście wypleniły
	3^rd	wypleniłby, by wyplenił	wypleniłaby, by wypleniła	wypleniłoby, by wypleniło	wypleniliby, by wyplenili	wypleniłyby, by wypleniły
	impersonal	wypleniono by
imperative	1^st	niech wyplenię			wypleńmy
	2^nd	wypleń			wypleńcie
	3^rd	niech wypleni			niech wyplenią
passive adjectival participle		wypleniony	wypleniona	wyplenione	wyplenieni	wyplenione
anterior adverbial participle		wypleniwszy
verbal noun		wyplenienie