wyplenić

Polish

Etymology

From wy- +‎ plenić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈplɛ.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
• Syllabification: wy‧ple‧nić

Verb

wyplenić pf (imperfective wypleniać)

1. (transitive) to extirpate, to uproot (to pull up by the roots)
2. (transitive) to extirpate (to destroy completely)

Conjugation

Conjugation of wyplenić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyplenić
future tense	1st	wyplenię			wyplenimy
	2nd	wyplenisz			wyplenicie
	3rd	wypleni			wyplenią
	impersonal	wypleni się
past tense	1st	wypleniłem, -(e)m wyplenił	wypleniłam, -(e)m wypleniła	wypleniłom, -(e)m wypleniło	wypleniliśmy, -(e)śmy wyplenili	wypleniłyśmy, -(e)śmy wypleniły
	2nd	wypleniłeś, -(e)ś wyplenił	wypleniłaś, -(e)ś wypleniła	wypleniłoś, -(e)ś wypleniło	wypleniliście, -(e)ście wyplenili	wypleniłyście, -(e)ście wypleniły
	3rd	wyplenił	wypleniła	wypleniło	wyplenili	wypleniły
	impersonal	wypleniono
conditional	1st	wypleniłbym, bym wyplenił	wypleniłabym, bym wypleniła	wypleniłobym, bym wypleniło	wyplenilibyśmy, byśmy wyplenili	wypleniłybyśmy, byśmy wypleniły
	2nd	wypleniłbyś, byś wyplenił	wypleniłabyś, byś wypleniła	wypleniłobyś, byś wypleniło	wyplenilibyście, byście wyplenili	wypleniłybyście, byście wypleniły
	3rd	wypleniłby, by wyplenił	wypleniłaby, by wypleniła	wypleniłoby, by wypleniło	wypleniliby, by wyplenili	wypleniłyby, by wypleniły
	impersonal	wypleniono by
imperative	1st	niech wyplenię			wypleńmy
	2nd	wypleń			wypleńcie
	3rd	niech wypleni			niech wyplenią
passive adjectival participle		wypleniony	wypleniona	wyplenione	wyplenieni	wyplenione
anterior adverbial participle		wypleniwszy
verbal noun		wyplenienie

Further reading

• wyplenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyplenić in Polish dictionaries at PWN