piknąć

Polish

Etymology

From pikać +‎ -nąć.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈpik.nɔɲt͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈpik.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: pik‧nąć

Verb

piknąć pf (imperfective pikać)

1. (intransitive) to beep, to peep, to pip
2. (intransitive, of heart) to beat, to throb

   Synonym: uderzyć

3. (transitive, colloquial) to jab, to prick

   Synonym: ukłuć

Conjugation

Conjugation of piknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		piknąć
future tense	1st	piknę			pikniemy
	2nd	pikniesz			pikniecie
	3rd	piknie			pikną
	impersonal	piknie się
past tense	1st	piknąłem, -(e)m piknął	piknęłam, -(e)m piknęła	piknęłom, -(e)m piknęło	piknęliśmy, -(e)śmy piknęli	piknęłyśmy, -(e)śmy piknęły
	2nd	piknąłeś, -(e)ś piknął	piknęłaś, -(e)ś piknęła	piknęłoś, -(e)ś piknęło	piknęliście, -(e)ście piknęli	piknęłyście, -(e)ście piknęły
	3rd	piknął	piknęła	piknęło	piknęli	piknęły
	impersonal	piknięto
conditional	1st	piknąłbym, bym piknął	piknęłabym, bym piknęła	piknęłobym, bym piknęło	piknęlibyśmy, byśmy piknęli	piknęłybyśmy, byśmy piknęły
	2nd	piknąłbyś, byś piknął	piknęłabyś, byś piknęła	piknęłobyś, byś piknęło	piknęlibyście, byście piknęli	piknęłybyście, byście piknęły
	3rd	piknąłby, by piknął	piknęłaby, by piknęła	piknęłoby, by piknęło	piknęliby, by piknęli	piknęłyby, by piknęły
	impersonal	piknięto by
imperative	1st	niech piknę			piknijmy
	2nd	piknij			piknijcie
	3rd	niech piknie			niech pikną
passive adjectival participle		piknięty	piknięta	piknięte	piknięci	piknięte
anterior adverbial participle		piknąwszy
verbal noun		piknięcie

Derived terms

noun

• piknięcie

 

Related terms

nouns

• pikawa
• pikawka

 

Further reading

• piknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• piknąć in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “pikać”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 118