pexa

See also: Pexa

Galician

From an older *peja, from Vulgar Latin *pedea, from Latin pedem (“foot”). Cognate with Portuguese peia.

pexa f (plural pexas)

hobble; fetter (an object used to bind a person or animal – often by its legs)
Synonyms: péga, traba
(figurative) impediment, fetter (anything that restricts or restrains)
Synonyms: péga, traba

Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “pexa”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “pexa”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “pexa”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
Rosario Álvarez Blanco, editor (2014–2024), “pexa”, in Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, →ISSN

pexa (weak verb, third-person singular past indicative pexaði, supine pexað)

*pexa* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að pexa
supine sagnbót		pexað
present participle lýsingarháttur nútíðar		pexandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	pexa	pexaði	pexi	pexaði
	þú	pexar	pexaðir	pexir	pexaðir
	hann, hún, það	pexar	pexaði	pexi	pexaði
plural	við	pexum	pexuðum	pexum	pexuðum
	þið	pexið	pexuðuð	pexið	pexuðuð
	þeir, þær, þau	pexa	pexuðu	pexi	pexuðu

		imperative boðháttur
singular	þú	pexa (þú), pexaðu
plural	þið	pexið (þið), pexiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*pexast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að pexast
supine sagnbót		pexast
present participle lýsingarháttur nútíðar		pexandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	pexast	pexaðist	pexist	pexaðist
	þú	pexast	pexaðist	pexist	pexaðist
	hann, hún, það	pexast	pexaðist	pexist	pexaðist
plural	við	pexumst	pexuðumst	pexumst	pexuðumst
	þið	pexist	pexuðust	pexist	pexuðust
	þeir, þær, þau	pexast	pexuðust	pexist	pexuðust

		imperative boðháttur
singular	þú	pexast (þú), pexastu
plural	þið	pexist (þið), pexisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*pexaður* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pexaður	pexuð	pexað	pexaðir	pexaðar	pexuð
accusative (þolfall)	pexaðan	pexaða	pexað	pexaða	pexaðar	pexuð
dative (þágufall)	pexuðum	pexaðri	pexuðu	pexuðum	pexuðum	pexuðum
genitive (eignarfall)	pexaðs	pexaðrar	pexaðs	pexaðra	pexaðra	pexaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pexaði	pexaða	pexaða	pexuðu	pexuðu	pexuðu
accusative (þolfall)	pexaða	pexuðu	pexaða	pexuðu	pexuðu	pexuðu
dative (þágufall)	pexaða	pexuðu	pexaða	pexuðu	pexuðu	pexuðu
genitive (eignarfall)	pexaða	pexuðu	pexaða	pexuðu	pexuðu	pexuðu

pexa

pexā

"pexa", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)