oznajmić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From earlier oznajomić, from o- +‎ znajomy +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈznaj.mit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ajmit͡ɕ
  • Syllabification: o‧znaj‧mić

Verb

[edit]

oznajmić pf (imperfective oznajmiać)

  1. (transitive, literary) to announce, to declare, to proclaim
    Synonym: oświadczyć
    • 1912, Henryk Sienkiewicz, W pustyni i w puszczy, 2nd edition, Gebethner i Wolff, chapter XXV:
      Nel ... oznajmiała zdala Stasiowi, co słoń robi...
      Nel ... kept announcing to Staś from a distance what the elephant was doing...
    • 2012, Sarah Jio, translated by Marta Dziurosz, Dom na plaży[1], Między Słowami, archived from the original on 2022-11-15, page 38:
      — Nie jesteś beznadziejną przyjaciółką — oznajmiłam. — Jesteś moją najbliższą przyjaciółką.
      "You aren't a hopeless friend," I declared. "You are my closest friend."
    • 2014, Richard Paul Evans, translated by Hanna de Broekere, List[2], Znak, page 18:
      Zegar oznajmił upływ kwadransa i przypomniał Catherine o innych obowiązkach.
      The clock announced the passage of a quarter hour and reminded Catherine of her other obligations.
    • 2022 April 28, Aleksandra Ptak-Iglewska, “Państwowy holding spożywczy już oficjalnie powstał”, in Rzeczpospolita[3], archived from the original on 2022-04-28:
      Minister oznajmił także, że ... nie należy go krytykować.
      The minister also declared that ... it was not appropriate to criticize it.

Conjugation

[edit]
Conjugation of oznajmić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oznajmić
future tense 1st oznajmię oznajmimy
2nd oznajmisz oznajmicie
3rd oznajmi oznajmią
impersonal oznajmi się
past tense 1st oznajmiłem,
-(e)m oznajmił
oznajmiłam,
-(e)m oznajmiła
oznajmiłom,
-(e)m oznajmiło
oznajmiliśmy,
-(e)śmy oznajmili
oznajmiłyśmy,
-(e)śmy oznajmiły
2nd oznajmiłeś,
-(e)ś oznajmił
oznajmiłaś,
-(e)ś oznajmiła
oznajmiłoś,
-(e)ś oznajmiło
oznajmiliście,
-(e)ście oznajmili
oznajmiłyście,
-(e)ście oznajmiły
3rd oznajmił oznajmiła oznajmiło oznajmili oznajmiły
impersonal oznajmiono
conditional 1st oznajmiłbym,
bym oznajmił
oznajmiłabym,
bym oznajmiła
oznajmiłobym,
bym oznajmiło
oznajmilibyśmy,
byśmy oznajmili
oznajmiłybyśmy,
byśmy oznajmiły
2nd oznajmiłbyś,
byś oznajmił
oznajmiłabyś,
byś oznajmiła
oznajmiłobyś,
byś oznajmiło
oznajmilibyście,
byście oznajmili
oznajmiłybyście,
byście oznajmiły
3rd oznajmiłby,
by oznajmił
oznajmiłaby,
by oznajmiła
oznajmiłoby,
by oznajmiło
oznajmiliby,
by oznajmili
oznajmiłyby,
by oznajmiły
impersonal oznajmiono by
imperative 1st niech oznajmię oznajmijmy
2nd oznajmij oznajmijcie
3rd niech oznajmi niech oznajmią
passive adjectival participle oznajmiony oznajmiona oznajmione oznajmieni oznajmione
anterior adverbial participle oznajmiwszy
verbal noun oznajmienie

Derived terms

[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • oznajmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oznajmić in Polish dictionaries at PWN