opvoeren

Dutch

Etymology

From Middle Dutch opvoeren. Equivalent to op +‎ voeren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔpˌfuː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: op‧voe‧ren

Verb

opvoeren

1. (transitive) to perform (e.g. a play or opera)
2. (transitive, automotive) to soup up, to tune up
3. (transitive) to increase, to intensify
4. (transitive) to raise, to lift up
5. (transitive) to exalt, to elate

Conjugation

Conjugation of opvoeren (weak, separable)
infinitive	opvoeren
past singular	voerde op
past participle	opgevoerd
infinitive	opvoeren
gerund	opvoeren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	voer op	voerde op	opvoer	opvoerde
2nd person sing. (jij)	voert op, voer op2	voerde op	opvoert	opvoerde
2nd person sing. (u)	voert op	voerde op	opvoert	opvoerde
2nd person sing. (gij)	voert op	voerde op	opvoert	opvoerde
3rd person singular	voert op	voerde op	opvoert	opvoerde
plural	voeren op	voerden op	opvoeren	opvoerden
subjunctive sing.1	voere op	voerde op	opvoere	opvoerde
subjunctive plur.1	voeren op	voerden op	opvoeren	opvoerden
imperative sing.	voer op
imperative plur.1	voert op
participles	opvoerend	opgevoerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• opvoering

Anagrams

• voeren op