opvoeden

Dutch

Etymology

From op +‎ voeden.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opvoeden

1. to raise, to bring up (a child)

Conjugation

Conjugation of opvoeden (weak, separable)
infinitive	opvoeden
past singular	voedde op
past participle	opgevoed
infinitive	opvoeden
gerund	opvoeden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	voed op	voedde op	opvoed	opvoedde
2nd person sing. (jij)	voedt op, voed op2	voedde op	opvoedt	opvoedde
2nd person sing. (u)	voedt op	voedde op	opvoedt	opvoedde
2nd person sing. (gij)	voedt op	voedde op	opvoedt	opvoedde
3rd person singular	voedt op	voedde op	opvoedt	opvoedde
plural	voeden op	voedden op	opvoeden	opvoedden
subjunctive sing.1	voede op	voedde op	opvoede	opvoedde
subjunctive plur.1	voeden op	voedden op	opvoeden	opvoedden
imperative sing.	voed op
imperative plur.1	voedt op
participles	opvoedend	opgevoed
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• opvoeding

Anagrams

• voeden op