opvallen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]opvallen
- to stand out
- Hij valt graag op. ― He likes to stand out.
- (impersonal) to notice
- Het was me niet opgevallen. ― I didn't notice.
Conjugation
[edit]| Conjugation of opvallen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opvallen | |||
| past singular | viel op | |||
| past participle | opgevallen | |||
| infinitive | opvallen | |||
| gerund | opvallen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | val op | viel op | opval | opviel |
| 2nd person sing. (jij) | valt op, val op2 | viel op | opvalt | opviel |
| 2nd person sing. (u) | valt op | viel op | opvalt | opviel |
| 2nd person sing. (gij) | valt op | vielt op | opvalt | opvielt |
| 3rd person singular | valt op | viel op | opvalt | opviel |
| plural | vallen op | vielen op | opvallen | opvielen |
| subjunctive sing.1 | valle op | viele op | opvalle | opviele |
| subjunctive plur.1 | vallen op | vielen op | opvallen | opvielen |
| imperative sing. | val op | |||
| imperative plur.1 | valt op | |||
| participles | opvallend | opgevallen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||