oprzeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *operti. By surface analysis, o- +‎ przeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.pʂɛt͡ɕ/

• Audio 1; “oprzeć”:

  (file)

• Audio 2; “oprzeć się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔpʂɛt͡ɕ
• Syllabification: o‧przeć

Verb

oprzeć pf (imperfective opierać)

1. (transitive) to lean onto, to put onto
2. (transitive) to rest against, to place against
3. (transitive, figuratively) to base [with na (+ locative) ‘on something’]
4. (reflexive with się) to lean (assume or maintain a leaning posture) [with o (+ accusative) ‘against something’]
5. (reflexive with się) to resist, to hold out, to withstand [with dative ‘something’]
6. (reflexive with się) to rely on, to be based on [with na (+ locative) ‘on something’]

Conjugation

Conjugation of oprzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oprzeć
future tense	1st	oprę			oprzemy
	2nd	oprzesz			oprzecie
	3rd	oprze			oprą
	impersonal	oprze się
past tense	1st	oparłem, -(e)m oparł	oparłam, -(e)m oparła	oparłom, -(e)m oparło	oparliśmy, -(e)śmy oparli	oparłyśmy, -(e)śmy oparły
	2nd	oparłeś, -(e)ś oparł	oparłaś, -(e)ś oparła	oparłoś, -(e)ś oparło	oparliście, -(e)ście oparli	oparłyście, -(e)ście oparły
	3rd	oparł	oparła	oparło	oparli	oparły
	impersonal	oparto
conditional	1st	oparłbym, bym oparł	oparłabym, bym oparła	oparłobym, bym oparło	oparlibyśmy, byśmy oparli	oparłybyśmy, byśmy oparły
	2nd	oparłbyś, byś oparł	oparłabyś, byś oparła	oparłobyś, byś oparło	oparlibyście, byście oparli	oparłybyście, byście oparły
	3rd	oparłby, by oparł	oparłaby, by oparła	oparłoby, by oparło	oparliby, by oparli	oparłyby, by oparły
	impersonal	oparto by
imperative	1st	niech oprę			oprzyjmy
	2nd	oprzyj			oprzyjcie
	3rd	niech oprze			niech oprą
passive adjectival participle		oparty	oparta	oparte	oparci	oparte
anterior adverbial participle		oparłszy
verbal noun		oparcie

Further reading

• oprzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oprzeć in Polish dictionaries at PWN