oprijzen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]oprijzen
- (intransitive) to arise, to rise up
Conjugation
[edit]| Conjugation of oprijzen (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | oprijzen | |||
| past singular | rees op | |||
| past participle | opgerezen | |||
| infinitive | oprijzen | |||
| gerund | oprijzen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | rijs op | rees op | oprijs | oprees |
| 2nd person sing. (jij) | rijst op, rijs op2 | rees op | oprijst | oprees |
| 2nd person sing. (u) | rijst op | rees op | oprijst | oprees |
| 2nd person sing. (gij) | rijst op | reest op | oprijst | opreest |
| 3rd person singular | rijst op | rees op | oprijst | oprees |
| plural | rijzen op | rezen op | oprijzen | oprezen |
| subjunctive sing.1 | rijze op | reze op | oprijze | opreze |
| subjunctive plur.1 | rijzen op | rezen op | oprijzen | oprezen |
| imperative sing. | rijs op | |||
| imperative plur.1 | rijst op | |||
| participles | oprijzend | opgerezen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||