opleiden

Dutch

Etymology

From op (“up”) +‎ leiden (“to lead”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opleiden

1. to lead up
2. to bring up, educate
3. to coach, train

Conjugation

Conjugation of opleiden (weak, separable)
infinitive	opleiden
past singular	leidde op
past participle	opgeleid
infinitive	opleiden
gerund	opleiden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	leid op	leidde op	opleid	opleidde
2nd person sing. (jij)	leidt op, leid op2	leidde op	opleidt	opleidde
2nd person sing. (u)	leidt op	leidde op	opleidt	opleidde
2nd person sing. (gij)	leidt op	leidde op	opleidt	opleidde
3rd person singular	leidt op	leidde op	opleidt	opleidde
plural	leiden op	leidden op	opleiden	opleidden
subjunctive sing.1	leide op	leidde op	opleide	opleidde
subjunctive plur.1	leiden op	leidden op	opleiden	opleidden
imperative sing.	leid op
imperative plur.1	leidt op
participles	opleidend	opgeleid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• opleiding

Anagrams

• leiden op