opgeilen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]opgeilen
- (transitive) to make horny
Conjugation
[edit]| Conjugation of opgeilen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opgeilen | |||
| past singular | geilde op | |||
| past participle | opgegeild | |||
| infinitive | opgeilen | |||
| gerund | opgeilen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | geil op | geilde op | opgeil | opgeilde |
| 2nd person sing. (jij) | geilt op, geil op2 | geilde op | opgeilt | opgeilde |
| 2nd person sing. (u) | geilt op | geilde op | opgeilt | opgeilde |
| 2nd person sing. (gij) | geilt op | geilde op | opgeilt | opgeilde |
| 3rd person singular | geilt op | geilde op | opgeilt | opgeilde |
| plural | geilen op | geilden op | opgeilen | opgeilden |
| subjunctive sing.1 | geile op | geilde op | opgeile | opgeilde |
| subjunctive plur.1 | geilen op | geilden op | opgeilen | opgeilden |
| imperative sing. | geil op | |||
| imperative plur.1 | geilt op | |||
| participles | opgeilend | opgegeild | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||