openwerken

Dutch

Etymology

Compound of open +‎ werken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoː.pə(n)ˌʋɛr.kə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: open‧wer‧ken

Verb

openwerken

1. (transitive) to open with effort
2. (transitive) to make a hole or opening

Conjugation

Conjugation of openwerken (weak, separable)
infinitive	openwerken
past singular	werkte open
past participle	opengewerkt
infinitive	openwerken
gerund	openwerken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	werk open	werkte open	openwerk	openwerkte
2nd person sing. (jij)	werkt open, werk open2	werkte open	openwerkt	openwerkte
2nd person sing. (u)	werkt open	werkte open	openwerkt	openwerkte
2nd person sing. (gij)	werkt open	werkte open	openwerkt	openwerkte
3rd person singular	werkt open	werkte open	openwerkt	openwerkte
plural	werken open	werkten open	openwerken	openwerkten
subjunctive sing.1	werke open	werkte open	openwerke	openwerkte
subjunctive plur.1	werken open	werkten open	openwerken	openwerkten
imperative sing.	werk open
imperative plur.1	werkt open
participles	openwerkend	opengewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.