opendraaien

Dutch

Etymology

Compound of open +‎ draaien.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoː.pə(n)ˌdraːi̯ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: open‧draa‧ien

Verb

opendraaien

1. (transitive) to open by turning
2. (transitive) to open up

Conjugation

Conjugation of opendraaien (weak, separable)
infinitive	opendraaien
past singular	draaide open
past participle	opengedraaid
infinitive	opendraaien
gerund	opendraaien n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	draai open	draaide open	opendraai	opendraaide
2nd person sing. (jij)	draait open, draai open2	draaide open	opendraait	opendraaide
2nd person sing. (u)	draait open	draaide open	opendraait	opendraaide
2nd person sing. (gij)	draait open	draaide open	opendraait	opendraaide
3rd person singular	draait open	draaide open	opendraait	opendraaide
plural	draaien open	draaiden open	opendraaien	opendraaiden
subjunctive sing.1	draaie open	draaide open	opendraaie	opendraaide
subjunctive plur.1	draaien open	draaiden open	opendraaien	opendraaiden
imperative sing.	draai open
imperative plur.1	draait open
participles	opendraaiend	opengedraaid
1) Archaic. 2) In case of inversion.