opdiepen

Dutch

Etymology

Compound of op +‎ diepen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔpˌdi.pə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: op‧die‧pen

Verb

opdiepen

1. (transitive) to disclose, to bring to light
2. (transitive) to raise, to bring up, to dig up (physically)

Conjugation

Conjugation of opdiepen (weak, separable)
infinitive	opdiepen
past singular	diepte op
past participle	opgediept
infinitive	opdiepen
gerund	opdiepen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	diep op	diepte op	opdiep	opdiepte
2nd person sing. (jij)	diept op, diep op2	diepte op	opdiept	opdiepte
2nd person sing. (u)	diept op	diepte op	opdiept	opdiepte
2nd person sing. (gij)	diept op	diepte op	opdiept	opdiepte
3rd person singular	diept op	diepte op	opdiept	opdiepte
plural	diepen op	diepten op	opdiepen	opdiepten
subjunctive sing.1	diepe op	diepte op	opdiepe	opdiepte
subjunctive plur.1	diepen op	diepten op	opdiepen	opdiepten
imperative sing.	diep op
imperative plur.1	diept op
participles	opdiepend	opgediept
1) Archaic. 2) In case of inversion.