ontwormen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]ontwormen
- (transitive) to deworm, to remove worms
Conjugation
[edit]| Conjugation of ontwormen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontwormen | |||
| past singular | ontwormde | |||
| past participle | ontwormd | |||
| infinitive | ontwormen | |||
| gerund | ontwormen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontworm | ontwormde | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontwormt, ontworm2 | ontwormde | ||
| 2nd person sing. (u) | ontwormt | ontwormde | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontwormt | ontwormde | ||
| 3rd person singular | ontwormt | ontwormde | ||
| plural | ontwormen | ontwormden | ||
| subjunctive sing.1 | ontworme | ontwormde | ||
| subjunctive plur.1 | ontwormen | ontwormden | ||
| imperative sing. | ontworm | |||
| imperative plur.1 | ontwormt | |||
| participles | ontwormend | ontwormd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||