ontwaarden

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈʋaːr.də(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ont‧waar‧den
• Rhymes: -aːrdən

Etymology 1

From waarde (“worth, value”) +‎ ont- -en (privative verb-forming circumfix).

Verb

ontwaarden

1. (transitive, intransitive) to devalue

   De munteenheid werd door de economische crisis snel ontwaard

   The currency was quickly devalued due to the economic crisis.

   Door de overproductie werd de waarde van het product ontwaard

   The overproduction caused the value of the product to be devalued.

2. (transitive, intransitive) to debase

   De kwaliteit van het product is de laatste jaren sterk ontwaard.

   The quality of the product has greatly debased in recent years.

Conjugation

Conjugation of ontwaarden (weak, prefixed)
infinitive	ontwaarden
past singular	ontwaardde
past participle	ontwaard
infinitive	ontwaarden
gerund	ontwaarden n
	present tense	past tense
1st person singular	ontwaard	ontwaardde
2nd person sing. (jij)	ontwaardt, ontwaard2	ontwaardde
2nd person sing. (u)	ontwaardt	ontwaardde
2nd person sing. (gij)	ontwaardt	ontwaardde
3rd person singular	ontwaardt	ontwaardde
plural	ontwaarden	ontwaardden
subjunctive sing.1	ontwaarde	ontwaardde
subjunctive plur.1	ontwaarden	ontwaardden
imperative sing.	ontwaard
imperative plur.1	ontwaardt
participles	ontwaardend	ontwaard
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• ontwaarding

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

ontwaarden

1. inflection of ontwaren:
   1. plural past indicative
   2. (dated or formal) plural past subjunctive