ontbloesemen
Appearance
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From bloesem (“blossom”) + ont- -en (“privative circumfix”) or ont- (“privative prefix”) + bloesemen (“to blossom, get flowers”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]ontbloesemen
- (transitive) to remove the flowers from, to deflower
Conjugation
[edit]Conjugation of ontbloesemen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ontbloesemen | |||
past singular | ontbloesemde | |||
past participle | ontbloesemd | |||
infinitive | ontbloesemen | |||
gerund | ontbloesemen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | ontbloesem | ontbloesemde | ||
2nd person sing. (jij) | ontbloesemt, ontbloesem2 | ontbloesemde | ||
2nd person sing. (u) | ontbloesemt | ontbloesemde | ||
2nd person sing. (gij) | ontbloesemt | ontbloesemde | ||
3rd person singular | ontbloesemt | ontbloesemde | ||
plural | ontbloesemen | ontbloesemden | ||
subjunctive sing.1 | ontbloeseme | ontbloesemde | ||
subjunctive plur.1 | ontbloesemen | ontbloesemden | ||
imperative sing. | ontbloesem | |||
imperative plur.1 | ontbloesemt | |||
participles | ontbloesemend | ontbloesemd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |