onbewijsbaar
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From on- (“un-”) + bewijsbaar (“provable”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Adjective
[edit]onbewijsbaar (comparative onbewijsbaarder, superlative onbewijsbaarst)
- unprovable
- Synonym: onaantoonbaar
- Antonyms: bewijsbaar, aantoonbaar
Declension
[edit]| Declension of onbewijsbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onbewijsbaar | |||
| inflected | onbewijsbaare | |||
| comparative | onbewijsbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onbewijsbaar | onbewijsbaarder | het onbewijsbaarst het onbewijsbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | onbewijsbaare | onbewijsbaardere | onbewijsbaarste |
| n. sing. | onbewijsbaar | onbewijsbaarder | onbewijsbaarste | |
| plural | onbewijsbaare | onbewijsbaardere | onbewijsbaarste | |
| definite | onbewijsbaare | onbewijsbaardere | onbewijsbaarste | |
| partitive | onbewijsbaars | onbewijsbaarders | — | |