bewijsbaar
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From bewijzen (“to prove”) + -baar (“-able”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Adjective
[edit]bewijsbaar (comparative bewijsbaarder, superlative bewijsbaarst)
- provable
- Synonym: aantoonbaar
- Antonyms: onbewijsbaar, onaantoonbaar
Declension
[edit]| Declension of bewijsbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bewijsbaar | |||
| inflected | bewijsbaare | |||
| comparative | bewijsbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | bewijsbaar | bewijsbaarder | het bewijsbaarst het bewijsbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | bewijsbaare | bewijsbaardere | bewijsbaarste |
| n. sing. | bewijsbaar | bewijsbaarder | bewijsbaarste | |
| plural | bewijsbaare | bewijsbaardere | bewijsbaarste | |
| definite | bewijsbaare | bewijsbaardere | bewijsbaarste | |
| partitive | bewijsbaars | bewijsbaarders | — | |