odtrącać

Polish

Alternative forms

• odtręcać (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish ottrącać. By surface analysis, odtrącić +‎ -ać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔtˈtrɔn.t͡sat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔtˈtrɔ̃.t͡sat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sat͡ɕ
• Syllabification: od‧trą‧cać

Verb

odtrącać impf (perfective odtrącić)

1. (transitive) to knock off (to remove by hitting)

   Synonyms: obtłukiwać, obtrącać

2. (transitive) to jostle off [with instrumental ‘with what’]
3. (transitive) to brush off, to spurn; to reject
4. (transitive) to deduct, to take away (to remove from a sum)

   Synonyms: odliczać, potrącać

5. (transitive) to brush off, to push away (to end a close relationship with someone)
6. (transitive) to reject, to banish; to suppress (to not allow to one's mind)
7. (transitive, obsolete) to dissuade, to discourage

   Synonyms: zniechęcać, zrażać

8. (reflexive with się, rare) to be knocked off

Conjugation

Conjugation of odtrącać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odtrącać
present tense	1st	odtrącam			odtrącamy
	2nd	odtrącasz			odtrącacie
	3rd	odtrąca			odtrącają
	impersonal	odtrąca się
past tense	1st	odtrącałem, -(e)m odtrącał	odtrącałam, -(e)m odtrącała	odtrącałom, -(e)m odtrącało	odtrącaliśmy, -(e)śmy odtrącali	odtrącałyśmy, -(e)śmy odtrącały
	2nd	odtrącałeś, -(e)ś odtrącał	odtrącałaś, -(e)ś odtrącała	odtrącałoś, -(e)ś odtrącało	odtrącaliście, -(e)ście odtrącali	odtrącałyście, -(e)ście odtrącały
	3rd	odtrącał	odtrącała	odtrącało	odtrącali	odtrącały
	impersonal	odtrącano
future tense	1st	będę odtrącał, będę odtrącać	będę odtrącała, będę odtrącać	będę odtrącało, będę odtrącać	będziemy odtrącali, będziemy odtrącać	będziemy odtrącały, będziemy odtrącać
	2nd	będziesz odtrącał, będziesz odtrącać	będziesz odtrącała, będziesz odtrącać	będziesz odtrącało, będziesz odtrącać	będziecie odtrącali, będziecie odtrącać	będziecie odtrącały, będziecie odtrącać
	3rd	będzie odtrącał, będzie odtrącać	będzie odtrącała, będzie odtrącać	będzie odtrącało, będzie odtrącać	będą odtrącali, będą odtrącać	będą odtrącały, będą odtrącać
	impersonal	będzie odtrącać się
conditional	1st	odtrącałbym, bym odtrącał	odtrącałabym, bym odtrącała	odtrącałobym, bym odtrącało	odtrącalibyśmy, byśmy odtrącali	odtrącałybyśmy, byśmy odtrącały
	2nd	odtrącałbyś, byś odtrącał	odtrącałabyś, byś odtrącała	odtrącałobyś, byś odtrącało	odtrącalibyście, byście odtrącali	odtrącałybyście, byście odtrącały
	3rd	odtrącałby, by odtrącał	odtrącałaby, by odtrącała	odtrącałoby, by odtrącało	odtrącaliby, by odtrącali	odtrącałyby, by odtrącały
	impersonal	odtrącano by
imperative	1st	niech odtrącam			odtrącajmy
	2nd	odtrącaj			odtrącajcie
	3rd	niech odtrąca			niech odtrącają
active adjectival participle		odtrącający	odtrącająca	odtrącające	odtrącający	odtrącające
passive adjectival participle		odtrącany	odtrącana	odtrącane	odtrącani	odtrącane
contemporary adverbial participle		odtrącając
verbal noun		odtrącanie

Related terms

noun

• odtrącenie
• odtręt

 

verbs

• trącić pf, trącać impf

 

Further reading

• odtrącać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odtrącać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odtrącać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odtrącać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odtrącać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “odtrącać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odtrącać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 675