odtrącenie

Polish

Etymology

From odtrącić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔt.trɔnˈt͡sɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: od‧trą‧ce‧nie

Noun

odtrącenie n

1. verbal noun of odtrącić
2. rejection, especially of someone's emotions

Declension

Declension of odtrącenie

	singular	plural
nominative	odtrącenie	odtrącenia
genitive	odtrącenia	odtrąceń
dative	odtrąceniu	odtrąceniom
accusative	odtrącenie	odtrącenia
instrumental	odtrąceniem	odtrąceniami
locative	odtrąceniu	odtrąceniach
vocative	odtrącenie	odtrącenia

Further reading

• odtrącenie in Polish dictionaries at PWN