odrzeć

See also: odrzec

Polish

Etymology

From o- +‎ drzeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.dʐɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔdʐɛt͡ɕ
• Syllabification: o‧drzeć

Verb

odrzeć pf (imperfective odzierać)

1. (transitive) to tear off, to strip away

   Synonym: zedrzeć

2. (transitive) to deprive, to bereave [with accusative ‘someone/something’] [with z (+ genitive) ‘of something’]

   Synonym: pozbawić

3. (reflexive with się) to deprive oneself of something [with z (+ genitive) ‘of something’]

   Synonym: pozbawić się

Conjugation

Conjugation of odrzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odrzeć
future tense	1st	odrę			odrzemy
	2nd	odrzesz			odrzecie
	3rd	odrze			odrą
	impersonal	odrze się
past tense	1st	odarłem, -(e)m odarł	odarłam, -(e)m odarła	odarłom, -(e)m odarło	odarliśmy, -(e)śmy odarli	odarłyśmy, -(e)śmy odarły
	2nd	odarłeś, -(e)ś odarł	odarłaś, -(e)ś odarła	odarłoś, -(e)ś odarło	odarliście, -(e)ście odarli	odarłyście, -(e)ście odarły
	3rd	odarł	odarła	odarło	odarli	odarły
	impersonal	odarto
conditional	1st	odarłbym, bym odarł	odarłabym, bym odarła	odarłobym, bym odarło	odarlibyśmy, byśmy odarli	odarłybyśmy, byśmy odarły
	2nd	odarłbyś, byś odarł	odarłabyś, byś odarła	odarłobyś, byś odarło	odarlibyście, byście odarli	odarłybyście, byście odarły
	3rd	odarłby, by odarł	odarłaby, by odarła	odarłoby, by odarło	odarliby, by odarli	odarłyby, by odarły
	impersonal	odarto by
imperative	1st	niech odrę			odrzyjmy
	2nd	odrzyj			odrzyjcie
	3rd	niech odrze			niech odrą
passive adjectival participle		odarty	odarta	odarte	odarci	odarte
anterior adverbial participle		odarłszy
verbal noun		odarcie

Further reading

• odrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odrzeć in Polish dictionaries at PWN