niedocieczony

Polish

Etymology

From nie- +‎ docieczony.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.dɔ.t͡ɕɛˈt͡ʂɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: nie‧do‧cie‧czo‧ny

Adjective

niedocieczony (comparative bardziej niedocieczony, superlative najbardziej niedocieczony, no derived adverb)

1. (literary) unknowable, unintelligible, enigmatic, mysterious

Declension

Declension of niedocieczony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	niedocieczony		niedocieczona	niedocieczone	niedocieczeni	niedocieczone
genitive	niedocieczonego		niedocieczonej	niedocieczonego	niedocieczonych
dative	niedocieczonemu		niedocieczonej	niedocieczonemu	niedocieczonym
accusative	niedocieczonego	niedocieczony	niedocieczoną	niedocieczone	niedocieczonych	niedocieczone
instrumental	niedocieczonym		niedocieczoną	niedocieczonym	niedocieczonymi
locative	niedocieczonym		niedocieczonej	niedocieczonym	niedocieczonych

Related terms

(verbs):

• dociec pf, dociekać impf

Further reading

• niedocieczony in Polish dictionaries at PWN