nesen

See also: neşen, Neşe'n, ŋesən, and ŋəsən'

Chuukese

Etymology

Borrowed from English lesson.

Noun

nesen

1. lesson

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈnɛsɛn]
• Rhymes: -ɛsɛn
• Hyphenation: ne‧sen

Participle

nesen

1. masculine passive participle of nést

Anagrams

• nenes

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch *nesan, from Proto-Germanic *nesaną.

Verb

nēsen

1. (rare) Synonym of genēsen

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Further reading

• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “nesen (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I

Middle High German

Alternative forms

• genësen (more common)

Etymology

Inherited from Old High German nësan, from Proto-Germanic *nesaną.

Pronunciation

• IPA^(key): (before 13^th CE) /ˈnɛs̠ən/

Verb

nësen (class 5 strong, third-person singular present niset, past tense nas, past participle genësen, past subjunctive næse, auxiliary sīn)

1. to survive
2. to recover from (+ genitive)

Usage notes

• This form is less common than the prefixed form genësen.

Conjugation

Conjugation of nësen (class 5 strong, auxiliary sīn)

infinitive		nësen
genitive gerund		nësennes nësenes
dative gerund		nësenne nësene
present participle		nësende
past participle		genësen
auxiliary		sīn
	indicative			subjunctive
	singular	plural		singular	plural
present	ich nise	wir nësen	i	ich nëse	wir nësen
	du nisest	ir nëset		du nësest	ir nëset
	ër niset	sie nësent		ër nëse	sie nësen
preterite	ich nas	wir nāsen	ii	ich næse	wir næsen
	du næse	ir nāset		du næsest	ir næset
	ër nas	sie nāsen		ër næse	sie næsen
imperative	nis (du)	nëset (ir)

Composed forms of nësen (class 5 strong, auxiliary sīn)

perfect
	singular	plural		singular	plural
indicative	ich bin genësen	wir birn genësen	subjunctive	ich sī genësen	wir sīn genësen
	du bist genësen	ir birt genësen		du sīst genësen	ir sīt genësen
	ër ist genësen	sie sint genësen		ër sī genësen	sie sīn genësen
pluperfect
indicative	ich was genësen	wir wāren genësen	subjunctive	ich wære genësen	wir wæren genësen
	du wære genësen	ir wāret genësen		du wærest genësen	ir wæret genësen
	ër was genësen	sie wāren genësen		ër wære genësen	sie wæren genësen
future i
infinitive	nësen süln		subjunctive i	ich sul nësen	wir suln nësen
				du sule nësen	ir sulet nësen
				ër sul nësen	sie suln nësen
indicative	ich sol nësen	wir sulen nësen	subjunctive ii	ich sölte nësen ich sölde nësen	wir sölten nësen wir sölden nësen
	du solt nësen	ir sulet nësen		du söltest nësen du söldest nësen	ir söltet nësen ir söldet nësen
	ër sol nësen	sie sulen nësen		ër sölte nësen ër sölde nësen	sie sölten nësen sie sölden nësen
future ii
infinitive	genësen sīn süln		subjunctive i	ich sul genësen sīn	wir suln genësen sīn
				du sule genësen sīn	ir sulet genësen sīn
				ër sul genësen sīn	sie suln genësen sīn
indicative	ich sol genësen sīn	wir sulen genësen sīn	subjunctive ii	ich sölte genësen sīn ich sölde genësen sīn	wir sölten genësen sīn wir sölden genësen sīn
	du solt genësen sīn	ir sulet genësen sīn		du söltest genësen sīn du söldest genësen sīn	ir söltet genësen sīn ir söldet genësen sīn
	ër sol genësen sīn	sie sulen genësen sīn		ër sölte genësen sīn ër sölde genësen sīn	sie sölten genësen sīn sie sölden genësen sīn

Descendants

• German: genesen (from Middle High German genësen)

References

• Benecke, Georg Friedrich, Müller, Wilhelm, Zarncke, Friedrich (1863) “nësen”, in Mittelhochdeutsches Wörterbuch: mit Benutzung des Nachlasses von Benecke, Stuttgart: S. Hirzel

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• nesa

Noun

nesen m or f

1. definite masculine singular of nese

Old English

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈne.sen/, [ˈne.zen]

Verb

nesen

1. plural present subjunctive of nesan

Participle

nesen

1. past participle of nesan

Serbo-Croatian

Participle

nesen (Cyrillic spelling несен)

1. masculine singular passive past participle of nesti

Tok Pisin

Etymology

From English nation.

Noun

nesen

1. nation