namowny
See also: namówny
Polish
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From namowa + -ny. First attested in 1561.[1]
Pronunciation
[edit]- Rhymes: -ɔvnɘ
- Syllabification: na‧mow‧ny
Adjective
[edit]namowny (not comparable, derived adverb namownie)
- (obsolete) persuadable
- (obsolete) persuasive, convincing
- (Middle Polish) certain, sure
- Synonym: pewien
- (Middle Polish) enacted in council
Declension
[edit]Declension of namowny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | namowny | namowna | namowne | namowni | namowne | |
| genitive | namownego | namownej | namownego | namownych | ||
| dative | namownemu | namownej | namownemu | namownym | ||
| accusative | namownego | namowny | namowną | namowne | namownych | namowne |
| instrumental | namownym | namowną | namownym | namownymi | ||
| locative | namownym | namownej | namownym | namownych | ||
Related terms
[edit]nouns
verbs
References
[edit]Further reading
[edit]- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “namowny”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “namowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “namowny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 104
- namowny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego