From Wiktionary, the free dictionary
maxinar (first-person singular indicative present maxino, past participle maxináu)
- Alternative form of imaxinar
Conjugation of maxinar
maxinar
|
maxinando
|
m maxináu, f maxinada, n maxinao, m pl maxinaos, f pl maxinaes
|
indicative
|
present
|
maxino
|
maxines
|
maxina
|
maxinamos
|
maxináis
|
maxinen
|
imperfect
|
maxinaba
|
maxinabes
|
maxinaba
|
maxinábemos, maxinábamos
|
maxinabeis, maxinabais
|
maxinaben
|
preterite
|
maxiné
|
maxinasti, maxinesti
|
maxinó
|
maxinemos
|
maxinastis, maxinestis
|
maxinaron
|
pluperfect
|
maxinare, maxinara
|
maxinares, maxinaras
|
maxinare, maxinara
|
maxináremos, maxináramos
|
maxinareis, maxinarais
|
maxinaren, maxinaran
|
future
|
maxinaré
|
maxinarás
|
maxinará
|
maxinaremos
|
maxinaréis
|
maxinarán
|
conditional
|
maxinaría
|
maxinaríes
|
maxinaría
|
maxinaríemos, maxinaríamos
|
maxinaríeis, maxinaríais
|
maxinaríen
|
subjunctive
|
present
|
maxine
|
maxines, maxinas
|
maxine
|
maxinemos
|
maxinéis
|
maxinen, maxinan
|
imperfect
|
maxinare, maxinara
|
maxinares, maxinaras
|
maxinare, maxinara
|
maxináremos, maxináramos
|
maxinareis, maxinarais
|
maxinaren, maxinaran
|
imperative
|
—
|
maxina
|
—
|
—
|
maxinái
|
—
|
maxinar (first-person singular present maxino, first-person singular preterite maxinei, past participle maxinado)
- Alternative form of imaxinar