losstaan

Dutch

Etymology

From los +‎ staan.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɔstaːn/

• Audio:

  (file)

Verb

losstaan

1. (~ van) to be independent (of), to stand apart (from)

Conjugation

Conjugation of losstaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive	losstaan
past singular	stond los
past participle	losgestaan
infinitive	losstaan
gerund	losstaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	sta los	stond los	lossta	losstond
2nd person sing. (jij)	staat los, sta los2	stond los	losstaat	losstond
2nd person sing. (u)	staat los	stond los	losstaat	losstond
2nd person sing. (gij)	staat los	stondt los	losstaat	losstondt
3rd person singular	staat los	stond los	losstaat	losstond
plural	staan los	stonden los	losstaan	losstonden
subjunctive sing.1	sta los	stonde los	lossta	losstonde
subjunctive plur.1	staan los	stonden los	losstaan	losstonden
imperative sing.	sta los
imperative plur.1	staat los
participles	losstaand	losgestaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.