ligen

See also: Ligen

Middle High German

Etymology

Inherited from Old High German ligan, liggan, from Proto-Germanic *ligjaną.

Pronunciation

• IPA^(key): (before 13^th CE) /ˈliɡən/

Verb

ligen (class 5 strong, third-person singular present liget or līt, past tense lac, past participle gelëgen or gelein, past subjunctive læge, auxiliary hān)

1. to lie, to be in a horizontal position

   Siu lît ûf dëm bette. ― She is lying on the bed.

Conjugation

Conjugation of ligen (class 5 strong, auxiliary hān)

infinitive		ligen
genitive gerund		ligennes ligenes
dative gerund		ligenne ligene
present participle		ligende
past participle		gelëgen gelein
auxiliary		hān
	indicative			subjunctive
	singular	plural		singular	plural
present	ich lige	wir ligen	i	ich lige	wir ligen
	du ligest	ir liget		du ligest	ir liget
	ër liget	sie ligent		ër lige	sie ligen
preterite	ich lac	wir lāgen	ii	ich læge	wir lægen
	du læge	ir lāget		du lægest	ir læget
	ër lac	sie lāgen		ër læge	sie lægen
imperative	lic (du)	liget (ir)

Composed forms of ligen (class 5 strong, auxiliary hān)

perfect
	singular	plural		singular	plural
indicative	ich hān gelëgen ich hān gelein	wir hān gelëgen wir hān gelein	subjunctive	ich habe gelëgen ich habe gelein	wir haben gelëgen wir haben gelein
	du hāst gelëgen du hāst gelein	ir hāt gelëgen ir hāt gelein		du habest gelëgen du habest gelein	ir habet gelëgen ir habet gelein
	ër hāt gelëgen ër hāt gelein	sie hānt gelëgen sie hānt gelein		ër habe gelëgen ër habe gelein	sie haben gelëgen sie haben gelein
pluperfect
indicative	ich habete gelëgen ich habete gelein	wir habeten gelëgen wir habeten gelein	subjunctive	ich habete gelëgen ich habete gelein	wir habeten gelëgen wir habeten gelein
	du habetest gelëgen du habetest gelein	ir habetet gelëgen ir habetet gelein		du habetest gelëgen du habetest gelein	ir habetet gelëgen ir habetet gelein
	ër habete gelëgen ër habete gelein	sie habeten gelëgen sie habeten gelein		ër habete gelëgen ër habete gelein	sie habeten gelëgen sie habeten gelein
future i
infinitive	ligen süln		subjunctive i	ich sul ligen	wir suln ligen
				du sule ligen	ir sulet ligen
				ër sul ligen	sie suln ligen
indicative	ich sol ligen	wir sulen ligen	subjunctive ii	ich sölte ligen ich sölde ligen	wir sölten ligen wir sölden ligen
	du solt ligen	ir sulet ligen		du söltest ligen du söldest ligen	ir söltet ligen ir söldet ligen
	ër sol ligen	sie sulen ligen		ër sölte ligen ër sölde ligen	sie sölten ligen sie sölden ligen
future ii
infinitive	gelëgen hān süln gelein hān süln		subjunctive i	ich sul gelëgen hān ich sul gelein hān	wir suln gelëgen hān wir suln gelein hān
				du sule gelëgen hān du sule gelein hān	ir sulet gelëgen hān ir sulet gelein hān
				ër sul gelëgen hān ër sul gelein hān	sie suln gelëgen hān sie suln gelein hān
indicative	ich sol gelëgen hān ich sol gelein hān	wir sulen gelëgen hān wir sulen gelein hān	subjunctive ii	ich sölte gelëgen hān ich sölte gelein hān ich sölde gelëgen hān ich sölde gelein hān	wir sölten gelëgen hān wir sölten gelein hān wir sölden gelëgen hān wir sölden gelein hān
	du solt gelëgen hān du solt gelein hān	ir sulet gelëgen hān ir sulet gelein hān		du söltest gelëgen hān du söltest gelein hān du söldest gelëgen hān du söldest gelein hān	ir söltet gelëgen hān ir söltet gelein hān ir söldet gelëgen hān ir söldet gelein hān
	ër sol gelëgen hān ër sol gelein hān	sie sulen gelëgen hān sie sulen gelein hān		ër sölte gelëgen hān ër sölte gelein hān ër sölde gelëgen hān ër sölde gelein hān	sie sölten gelëgen hān sie sölten gelein hān sie sölden gelëgen hān sie sölden gelein hān

Related terms

• legen

 

Descendants

• German: liegen

References

• Benecke, Georg Friedrich, Müller, Wilhelm, Zarncke, Friedrich (1863) “ligen”, in Mittelhochdeutsches Wörterbuch: mit Benutzung des Nachlasses von Benecke, Stuttgart: S. Hirzel

Old English

Etymology 1

From līġ (“flame, fire, lightning”) +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈliː.jen/

Adjective

līġen

1. flaming, fiery

Declension

Declension of līġen — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	līġen	līġenu, līġnu, līġeno, līġno	līġen
Accusative	līġenne	līġene, līġne	līġen
Genitive	līġenes, līġnes	līġenre	līġenes, līġnes
Dative	līġenum, līġnum	līġenre	līġenum, līġnum
Instrumental	līġene, līġne	līġenre	līġene, līġne
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	līġene, līġne	līġena, līġna, līġene, līġne	līġenu, līġnu, līġeno, līġno
Accusative	līġene, līġne	līġena, līġna, līġene, līġne	līġenu, līġnu, līġeno, līġno
Genitive	līġenra	līġenra	līġenra
Dative	līġenum, līġnum	līġenum, līġnum	līġenum, līġnum
Instrumental	līġenum, līġnum	līġenum, līġnum	līġenum, līġnum

Declension of līġen — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	līġena, līġna	līġene, līġne	līġene, līġne
Accusative	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan	līġene, līġne
Genitive	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan
Dative	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan
Instrumental	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan
Accusative	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan	līġenan, līġnan
Genitive	līġenra, līġenena, līġnena	līġenra, līġenena, līġnena	līġenra, līġenena, līġnena
Dative	līġenum, līġnum	līġenum, līġnum	līġenum, līġnum
Instrumental	līġenum, līġnum	līġenum, līġnum	līġenum, līġnum

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈli.jen/

Verb

liġen

1. past participle of lēon