kwapić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kwapić (się), from northern Proto-Slavic *kvapiti. Compare Czech kvapit (“to hurry”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkfa.pit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -apit͡ɕ
• Syllabification: kwa‧pić

Verb

kwapić impf

1. (transitive, archaic) to chivvy, to hurry, to urge

   Synonyms: naglić, (colloquial) pilić, przynaglać

2. (intransitive, archaic) to hasten, to hurry, to make haste (to move or act quickly)

   Synonyms: pospieszać, spieszyć

3. (reflexive with się, colloquial) to be eager to do something [with do (+ genitive) ‘what’] [with z (+ instrumental) ‘what’]

   Synonyms: garnąć się, palić się

Conjugation

Conjugation of kwapić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kwapić
present tense	1st	kwapię			kwapimy
	2nd	kwapisz			kwapicie
	3rd	kwapi			kwapią
	impersonal	kwapi się
past tense	1st	kwapiłem, -(e)m kwapił	kwapiłam, -(e)m kwapiła	kwapiłom, -(e)m kwapiło	kwapiliśmy, -(e)śmy kwapili	kwapiłyśmy, -(e)śmy kwapiły
	2nd	kwapiłeś, -(e)ś kwapił	kwapiłaś, -(e)ś kwapiła	kwapiłoś, -(e)ś kwapiło	kwapiliście, -(e)ście kwapili	kwapiłyście, -(e)ście kwapiły
	3rd	kwapił	kwapiła	kwapiło	kwapili	kwapiły
	impersonal	kwapiono
future tense	1st	będę kwapił, będę kwapić	będę kwapiła, będę kwapić	będę kwapiło, będę kwapić	będziemy kwapili, będziemy kwapić	będziemy kwapiły, będziemy kwapić
	2nd	będziesz kwapił, będziesz kwapić	będziesz kwapiła, będziesz kwapić	będziesz kwapiło, będziesz kwapić	będziecie kwapili, będziecie kwapić	będziecie kwapiły, będziecie kwapić
	3rd	będzie kwapił, będzie kwapić	będzie kwapiła, będzie kwapić	będzie kwapiło, będzie kwapić	będą kwapili, będą kwapić	będą kwapiły, będą kwapić
	impersonal	będzie kwapić się
conditional	1st	kwapiłbym, bym kwapił	kwapiłabym, bym kwapiła	kwapiłobym, bym kwapiło	kwapilibyśmy, byśmy kwapili	kwapiłybyśmy, byśmy kwapiły
	2nd	kwapiłbyś, byś kwapił	kwapiłabyś, byś kwapiła	kwapiłobyś, byś kwapiło	kwapilibyście, byście kwapili	kwapiłybyście, byście kwapiły
	3rd	kwapiłby, by kwapił	kwapiłaby, by kwapiła	kwapiłoby, by kwapiło	kwapiliby, by kwapili	kwapiłyby, by kwapiły
	impersonal	kwapiono by
imperative	1st	niech kwapię			kwapmy
	2nd	kwap			kwapcie
	3rd	niech kwapi			niech kwapią
active adjectival participle		kwapiący	kwapiąca	kwapiące	kwapiący	kwapiące
passive adjectival participle		kwapiony	kwapiona	kwapione	kwapieni	kwapione
contemporary adverbial participle		kwapiąc
verbal noun		kwapienie

Derived terms

noun

• kwap

 

verbs

• pokwapić pf
• skwapić pf

 

Related terms

adjectives

• pokwapny
• skwapliwy

 

adverb

• skwapliwie

 

noun

• kopeć
• koper
• pokrzywa
• pokwapność
• skwapliwiec
• skwapliwość

 

verbs

• kipieć impf
• kopcić impf

 

Further reading

• kwapić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kwapić in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “kwapić”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN