krzykliwy

Polish

Etymology

From krzyk +‎ -liwy.

Pronunciation

• IPA^(key): /kʂɘˈkli.vɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivɘ
• Syllabification: krzy‧kli‧wy

Adjective

krzykliwy (comparative bardziej krzykliwy, superlative najbardziej krzykliwy, derived adverb krzykliwie)

1. vociferous (tending to shout)
2. (figurative) flamboyant, bold, loud (of a person or article of clothing)

Declension

Declension of krzykliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	krzykliwy		krzykliwa	krzykliwe	krzykliwi	krzykliwe
genitive	krzykliwego		krzykliwej	krzykliwego	krzykliwych
dative	krzykliwemu		krzykliwej	krzykliwemu	krzykliwym
accusative	krzykliwego	krzykliwy	krzykliwą	krzykliwe	krzykliwych	krzykliwe
instrumental	krzykliwym		krzykliwą	krzykliwym	krzykliwymi
locative	krzykliwym		krzykliwej	krzykliwym	krzykliwych

Derived terms

noun

• krzykliwość

 

Related terms

nouns

• krzyk
• krzykacz
• krzykaczka
• krzykała

 

verbs

• krzyczeć
• krzyknąć

 

Further reading

• krzykliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• krzykliwy in Polish dictionaries at PWN